بررسی وجوه اشتراک و افتراق نظریه کارشناسی با رأی داوری

بدلیل نوع شغل خویش که در زمینه کارشناسی فعالیت دارم و سالهای متمادی در زمینه ی داوری نیز فعالیت نموده ام متاسفانهبه کرات مشاهده نموده ام که کارشناس به جای اینکه به موضوع کارشناسی بپردازد متاسفانه پا را از قضیه فراتر گذارده و در نظریهخود وارد حریم قضاوت نیز شده است و این در حالیست که ورود به حریم قضاوت در نظریه کارشناسی ممنوع بوده و به اصطلاحنباید وارد امور حکمی شد . متقابلا در خصوص رای داوری نیز وضع به همین منوال است بارها دیده ایم که داوران ما به جای اینکهرای داوری منجز و مستدل و صریحی صادر نمایند ، متنی را تنظیم نموده اند که فقط توضیح داده اند و در نهایت مشخص نیستکه محکوم له کیست و متقابلا محکوم علیه چه کسی است. متاسفانه عدم تفکیک موضوعات و مسائل و عدم تمیز و تشخیصماهیت رای داوری با نظریه کارشناسی ، هیچ یک از طرفین امر و موضوع را ، به هدف و خواست نهایی خود نمی رساند و خودزمینه طرح مسائل پیچیده دیگری می گردد که ممکن است سالها وقت و هزینه صرف نمایند تا بتوانند به خواست و مقصود خودبرسند. آنچه که اینجانب را بر آن داشت تا این مقاله را به رشته تحریر در آورم ، به واقع سوالی بود که به دنبال جواب آن برخیکتب را مطالعه نمودم تا بتوانم حداقل در ذهن خویش معیار و مرز بندی ای ترسیم نمایم که حداقل در زمینه کارشناسی و داوریهای خویش بتوانم طریق صحیح را بپیمایم و خود و دیگران را دچار مشکل ننمایم.

کلیدواژه ها:

داوری ، کارشناسی ، دادرسی ، جبران خسارت