تاثیر منفی بومی گزینی سربازان و نیرو های انتظامی در مناطق قومی

بررسی جوامع از گذشته های دور تا کنون حاکی از آن است که برخی از نیاز ها همزاد انسان بوده و علیرغم پیشرفت هایی که در طول تاریخ صورت گرفته از اهمیت آنها کاسته نشده،یکی از این نیاز ها امنیت و آرامش است و از گذشته ی دور نقش به سزایی در شکل گیری جوامع داشته است و وجود آن در هر جامعه ای نوید بخش پویایی،رشد،پیشرفت، پایداری نهادها و سازمان های اجتماعی بوده است.از این رو بومی گزینی سربازان و نیرو های پلیس در مناطق قومی وقبیله ای می تواند عواقب و نتایج نا مطلوبی داشته باشد.طبق نظریه ی ساخت اجتماعی و شیوه ی زندگی در جوامع ابتدایی ویا به عبارتی دیگر،جوامع قومی و قبیله ای، همه ی اعضای یک قوم که دارای خویشاوندی،دوستی ویا جد و نیای مشترکی هستند تابع و پایبند به شبکه ارتباطی و انتقالی و ارزش های قبیله ی خود می باشند؛سربازانی که از یک قوم و طایفه هستند و محل خدمت خود را در آن منطقه در کنار طایفه ی خود می گذرانند نیز از این قاعده مستثنا نیستند.این وابستگی شدید به قوم و محل خدمت در آن منطقه می تواند باعث لو رفتن اطلاعات نیروی پلیس و کم کاری در رابطه با اجرای قانون و امنیت در با مواجه با قوم خود شود.از این رو بهتر است از بومی گزینی جلو گیری شود و سربازان و نیرو های پلیس در مکانی نزدیک به محل زندگی خود مشغول به انجام خدمت سربازی خود شوند نه در محل زندگی خود و طایفه یشان.

کلیدواژه ها:

نیروی انتظامی ، قومی-قبیله ای ، طایفه ، امنیت ، وابستگی به قوم