مروری بر المان های طراحی مقطع هندسی در کشورهای مختلف

نیمرخ عرضى، نشان دهنده ابعاد و شیب عرضى سواره رو، شانه ها و میانه راه، شیب شیروانى و موقعیت نهرهاي جانبى است. بیشتر کشورها مجموعه اي از معیارهاي طراحی براي انواع راه ها، ابداع کردند. بیشتر ساماندهیهاي متداول براساس فاکتورهایی از قبیل کنترل دسترسی و حجم ترافیک است. در این مطالعه به مقایسه ي ویژگیها و المانهاي اصلی مقاطع عرضی پرداخته شده است. این المانها شامل سرعت طرح، پهناي خط، تعداد خطوط، عرض شانه و شیب عرضی آنها، عرض میانه، جدولها و خطوط پیاده رو و دوچرخه میشود. یکی از ویژگیهاي پایه اي مقاطع عرضی، عرض خطوط سواره رو است. این ارزیابی نشان داد که عرض خطوط در کشورهاي مختلف، اما در یک محدوده ي قابل قبول، متفاوت است. انتخاب تعداد خطوط، اصولاً براساس حجم ترافیک براي همان تسهیلات است. شیب عرضی در خطوط ترافیکی براي بهبود زهکشی آبهاي سطحی استفاده میشود. جالب است خاطر نشان کنیم که نزدیکی زیادي بین آیین نامه هاي مختلف دیده میشود ؛ بصورتی که شیب عرضی بین 2 تا %2.5 قابل قبولترین مقدار براي طرح است و این تفاوت در انواع راه ها ناچیز است. این مطالعه اثبات میکند که هیچ توافق بین المللی روي عرض مناسب شانه وجود ندارد. شیب عرضی باید روي شانه نیز به منظور زهکشی مورد استفاده قرار گیرد. اما باید دقت کرد که شیب بیشتري مورد استفاده قرار گیرد. طرح عرض میانه و بهره گیري از اجزاي دیگر مقاطع عرضی در زمینه ي ایمنی کمتر شناخته شده است. کشورهاي زیادي استفاده از جدول براي اهدافی چون کانال کشی و زهکشی را محدود کرده اند و اینگونه استفاده ها به طور معمول محدود به تسهیلات شهري با سرعتهاي پایین تر هستند. پیاده روها معمولاً در نواحی شهري تعبیه میشوند. در بعضی از موارد، عابرین پیاده و دوچرخه سواران ممکن است از خط مشترک جدا شده از خطوط سواره رو استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

مقطع عرضی ، طرح هندسی ، سرعت طرح