روانکاوی و جامعه شناسی شخصیت در پنج شخصیت شاهنامه

شاهنامه از بزرگترین منظومه های ادب فارسی ،اثر فردوسی ،که از بزرگترین شاعران حماسه سرا ی ایران است. حماسه ، تاریخ اساطیری یک قوم کهن و تاریخ حقیقی روزگارانی دور است.و فردوسی در نگارش شاهنامه صداقت ، ایمان و عشق را در هم آمیخته و با استفاده از انواع فنون داستانپردازی شاهکاری آفریده است که شامل داستان های حماسی ، روایت های تاریخی و افسانه های ما در قرون پیشین است.از جمله آن داستان ها می شود داستان مهراب کابلی،سیندخت ، قهرمان افسانه ای رستم و پسر ناکامش سهراب و گرد آفرید را نام برد.که به نوعی وحدت داستانی دارند و در سرنوشت هم دخیل هستند.شخصیت از عناصر اصلی داستان است.که فردوسی از این عنصر به خوبی در بیان حادثه و پیشبرد اشعار روایی بهره برده است.شخصیت دارای ابعاد گوناگون مانند روانشناسی و جامعه شناسی است که در این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی به این بعد از پنج شخصیت دوره پهلوانی توجه می شود تا به پاسخ این سوالات برسد:تضاد در کدام شخصیت ها دیده می شود؟پنج شخصیت، مهراب،سیندخت،رستم ، سهراب و گردآفرید از منظرروانکاوی و جامعه شناسی چگونه شخصیت هایی هستند؟

کلیدواژه ها:

شاهنامه ، روانشناسی ، شخصیت ، جامعه شناسی