بزرسی رابطه بین سرمایه گذاری مستقیم خارجی و بهره وری عوامل تولید در کشورهای جهان

امروزه بسیاری از کشورهای جهان به واسطه عدم تکافوی منابع داخلی برای سرمایه گذاری، تمایل شدیدی به جذب سرمایه های خارجی پیدا کرده اند. سرمایه گذاری خارجی معمولا در دو قالب، سرمایه گذاری پرتفوی خارجی (غیر مستقیم) و سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) صورت می گیرد. خرید اوراق قرضه و سهام شرکت ها در معاملات بورس و اسناد سپرده در بانک های خارجی از انواع FDI هستند که در این حالت سرمایه گذار خارجی در اداره واحد تولیدی نقش مستقیم نداشته و مسئولیت مالی نیز متوجه وی نیست. از این رو هدف مقاله بررسی رابطه ی بین سرمایه گذاری مستقیم خارجی با بهره وری نیز نیروی انسانی و سرمایه در کشورهای جهان است. داده های سرمایه گذاری مستقیم خارجی و بهره وری عوامل تولید 216 کشور جهان از پایگاه داده بانک جهانی استخراج شد و با استفاده از نرم افزار Eviews.7 و روش های اقتصاد سنجی پارامترهای مدل در سطح خطای پنج درصد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج کمی حاصل ار برآورد رگرسیون به روش حداقل مربعات معمولی (OLS) در سطح اطمینان 95 درصد نشان می دهد که رابطه سرمایه گذاری مستقیم خارجی و بهره وری نیروی انسانی در کشورهای با درآمد بالا معنی دار و مستقیم است ولی با بهره وری سرمایه کشورهای با درآمد پایین تا بالاتر از متوسط مستقیم و برای کشورهای با درآمد بالا معکوس است.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، بهره وری نیروی انسانی ، بهره وری سرمایه ، رگرسیون