تاثیر آموزش بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران نارسایی قلبی: مرور موضوعی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 290

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC13_037

تاریخ نمایه سازی: 16 فروردین 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: نارسايي قلبي مزمن به دليل عود مجدد و طولاني بودن فرآيند درمان، يكي از بيماري هايي است كه براي كاهش عوارضبيماري ضروري است توانايي هاي خودمراقبتي بيماران را تقويت نموده و آنها را تشويق به شركت در فعاليت هاي اجتماعي، تمركز برسلامت رواني آنها و بهبود شرايط اقتصادي آنها كرد. افراد با مشكلات مزمن، شناخت هايي متأثر از عوامل بيروني و دروني ازبيماري خود دارند كه مي تواند ادراک بيمار از نيازهاي جسمش را تحت الشعاع قرار دهد. اين موضوع مي تواند بر روي اتخاذ اقداماتمتناسب توسط بيمار در راستاي مديريت بيماري و نيازها اثر بگذارد. خود مراقبتي با درگير كردن بيمار و ايجاد حس مسئوليت در او،موجب بروز رفتارهايي در جهت كنترل بيماري، پيشگيري از عوارض و حفظ سلامتي، مديريت بهتر علائم، احساس بهبودي و تندرستي،افزايش اميد به زندگي، بهبود كيفيت زندگي و استقلال بيشتر مي شود.مواد و روش ها: براي اطمينان از دقت اطلاعات ارائه شده، بررسي جامعي بر روي مقالات از سال 2020-2015 انجام شد. كليدواژه هايمرتبط در پایگاه های Scopus ،SID ،Google scholar ،PubMed به زبان هاي فارسي و انگليسي جستجو شد و مقالاتي كه بالاترين همپوشاني را با موضوع داشتند، مورد بررسي قرارگرفت.نتایج: براساس نتايج تحقيقات و تجربيات به دست آمده در حيطه بهداشت، انجام خودمراقبتي علاوه بر كسب استقلال مددجو و صرفهجويي اقتصادي باعث كاهش اثرات بيماري و ناتواني و كاهش دوره بستري در بيمارستان شده و در نهايت به ارتقاي سطح سلامت درجامعه منجرخواهدشد؛ بنابراين به عنوان مؤثرترين استراتژي براي پيشگيري و كنترل بيماري هاي مزمن به شمار مي رود. نتايج اينمطالعه نشان داد اجراي روشهاي آموزشي فعال كه با مشاركت و محوريت بيماران انجام شود، ميتواند رفتارهاي خودمراقبتي آنان رابهبود بخشد و منجر به ارتقاي خودكارآمدي شود. لذا به كارگيري اين مدل آموزشي در مراقبت هاي درماني كاربردي مي باشد.نتیجه گیری: نارسايي قلبي مزمن يكي از شايع ترين عو امل بستري، پذيرش اورژانسي و بستري مجدد در بيمارستان در ميان افراد65 سال به بالا است و با توجه به اينكه جوامع در حال مسن تر شدن هستند، شيوع اين بيماري رو به افزايش است. طبق تئوري اورمانسان از جمله فرد مبتلا به نارسايي قلبي درجاتي از توانايي مراقبت از خود دارد كه با به كارگيري دانش، نگرش و مهارت در رفتار ويبروز مي كند. بنابراين انجام مداخلاتي جهت ترغيب توانمندسازي بيماران براي انجام رفتارهاي خودمراقبتي ضروري است.

نویسندگان

محدثه براتی

دانشجوی کارشناسی، رشته پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سارا استیری

دانشجوی کارشناسی، رشته پرستاری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی