تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال سلوک

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر درمان پذیرش و تعهد بر همچوشی شناختی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان درد مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال سلوک بود. در یک طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 نفر از مادران دارای فرزند مبتلا به این اختلال با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس پس از ارزیابی بالینی اولیه و احراز شرایط پژوهش انتخاب و به صرت تصادفی در دو گروه 15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل جای گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه درمان پذیرش و تعهد را به صورت دو جلسه 90 دقیقه ای در هفته دریافت داشت. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنانه افسردگی بک و پرسشنامه راهبردهای شناختی تنظیم هیجان (CERQ) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج آزمون های تجزیه تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در سطح مقدار p<0/05 بر افسردگی و راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال سلوک موثر بود.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، راهبردهای شناختی تنظیم هیجان ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اختلال سلوک