بررسی و تحلیل عوامل موثر در بازده حرارتی دریافتکننده مرکزی خورشیدی با نمکمذاب در شارهای حرارتی متغیر در شرایط آبوهوایی استان کرمان

امروزه نمکمذاب یکی از موثرترین سیالهای حامل انرژی، جهت تولید برق در نیروگاههای خورشیدی است. از مهمترین ویژگیهای نمک مذاب، ظرفیت حرارتی بالا و قابلیت هدایتحرارتی پائین آن میباشد که ویژگیهای مطلوبی برای سیال حامل انرژی محسوب میشوند. نمک مذاب در هر دو نوع سیستم متمرکزکنندهی خورشیدی یعنی سیستمدریافتکنندهی مرکزی و سیستم دریافتکنندهی سهموی کاربرد دارد ولی سیستم دریافتکنندهی مرکزی به دلیل تمرکز بالاتر انرژی خورشیدی، امکان کارکرد در دما و شار حرارتی بالا را فراهم میآورد که این امر، کاهش اندازه و هزینهی سیستم دریافتکننده را در پی خواهد داشت. همچنین افزایش بازدهی دریافتکنندهی مرکزی، تأثیر قابل توجهی در طراحی بهینهی میدان جمعکنندهی انرژی خورشیدی و کاهش هزینهها و نیز در افزایشطول عمر دریافتکنندهی مرکزی دارد. از آنجا که شار حرارتی که تنها به یک نیمهی دیوارهی دریافتکنندهی مرکزی میتابد، متغیر است؛ بنابراین روابط تحلیلی انتقال حرارت برای دریافت کنندهی مرکزی قابل استفاده نیست، به همین دلیل در این مقاله، با استفاده از نرمافزار دینامیک سیالات محاسباتی (فلوئنت)، تأثیر شار حرارتی متغیر و نیز اثرات عواملی همچون دمای ورودی و سرعت ورودی سیال، قطر و ضخامت دیوارهی دریافتکننده بین شارهای حرارتی 100 تا 1400 کیلووات بر مترمربع، بر بازدهی حرارتی دریافت کننده و دمای ماکزیمم نمک مذاب، مورد بررسی قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

بازدهی حرارتی ، دریافتکنندهی مرکزی ، شار حرارتی متغیر ، نمکمذاب