تحلیل ساختاری داستان کوتاه فرانک بر پایه نظریه گریماس

داستان فرانک از سری داستان های کوتاه معاصر و تازه چاپ است که به سبب ویژگی هایی که در مقایسه با دیگر داستان های این دوره دارد، برای تحلیل ساختارگرایانه انتخاب شده است. از آن جا که تاکنون سری داستان های معاصر و داستان های مشابه آن (از متون کهن و متون جدید ادب فارسی ) کمتر بر پایه نظریه های جدید ادبی مورد نقد و تحلیل قرار گرفته اند و اغلب ارزش آن ها به محتوای شان منحصر شده است، این مقاله ابتدا به بررسی مؤلفه های داستانی و ساختاری داستان فرانک پرداخته و سپس دیدگاه آ.ژ.گریماس، از نظریه پردازان مکتب ساختارگرا را بر روی این داستان به صورت عینی و ملموس پیاده کرده است. بر اساس نظریه اخیر، کنشگرها و پیرفت های داستانی در داستان فرانک مورد بررسی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

فرانک ، نقد ساختارگرا ، ساختار روایت ، نظریه آ.ژ.گریماس.