تاثیر ساختار دولت رانتی بر سرمایه اجتماعی در ایران

سرمایه ی اجتماعی در عصر جدید سنگ بنای جامعه مرفه و دولت کارآمد می باشد و از سوی دیگر توسعه اقتصادی بدون در نظر گرفتن سرمایه اجتماعی ممکن نیست. علاوه بر این توسعه سرمایه اجتماعی تحت تاثیر دخالت ها و فعالیت های دولت در اقتصاد می باشد. این امر در کشورهای دارای منابع طبیعی به خصوص درآمدهای نفتی کاملا مشهود می باشد. در واقع در کشورهای دارای وفور منابع طبیعی، دولت از درآمدهای حاصل از صادرات این منابع برخوردار بوده و این امر اثرات نامطلوبی بر سرمایه اجتماعی می تواند داشته باشد. بر این اساس در این تحقیق سعی شد به بررسی تاثیر ساختار رانتی دولت بر سرمایه اجتماعی ایران در طول دوره زمانی 1394-1357 پرداخته شود بدین منظور برای برآورد مدل از روش خودرگرسیون با وقفه های توزیع شونده ARDL استفاده شد. نتایج به دست آمده از برآورد مدل بلندمدت نشان داد که رانت دولتی (نسبت درآمدهای نفتی دولت به کل درآمدهای دولت) تاثیر منفی و معنادار بر سرمایه اجتماعی ایران دارد. همچنین نتایج حاکی از تاثیر مستقیم و معنادار رشد تولید ناخالص داخلی حقیقی و اندازه دولت بر سرمایه اجتماعی ایران بود. در حالی که متغیرهای توزیع درآمد و نرخ بیکاری اثرات منفی و معنادار بر سرمایه اجتماعی ایران دارند. اما تاثیر نرخ تورم بر سرمایه اجتماعی از لحاظ آماری معنادار نبود. بنابراین کاهش درآمدهای نفتی در بودجه سالانه دولت و سرمایه گذاری این منابع در بخش های سرمایه گذاری کلان اقتصادی، امکان دخالت های رانت جویانه دولت را کاهش داده و میتواند منجر به بهبود سرمایه اجتماعی در ایران شود

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، رانت دولتی ، رشد اقتصادی ، نرخ تورم ، توزیع درآمد ، نرخ بیکاری