تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف‌پذیری روان‌شناختی، رشد پس از آسیب و کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه سرطان پستان

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رشد پس از آسیب و کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه سرطان پستان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری همراه با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلابه سرطان پستان مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های استان البرز در تابستان 1397 است و نمونه این پژوهش 30 نفر از بیمارانی بود که واجد ملاک‌های ورود به پژوهش بودند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد طی 10 جلسه روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری با نرم‌افزار SPSS استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد بین دو گروه آزمایش و کنترل در انعطاف‌پذیری روان‌شناختی، رشد پس از آسیب و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد (05/0p <). نتیجه‌گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش رشد پس از آسیب و کیفیت زندگی مؤثر است و متخصصان حوزه سلامت می‌توانند به منظور ارتقاء کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه سرطان پستان از آن استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

رشد پس از آسیب ، انعطاف‌پذیری روان‌شناختی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، کیفیت زندگی ، سرطان