کاربست مدل یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری برای پذیرش نوآوری‌‌ها در بین کشاورزان شهرستان دلفان

دستیابی همزمان پایداری، سودآوری و بهره‌وری در بخش کشاورزی، نیازمند توسعه و بهره‌گیری از فناوری‌های مناسب بر مبنای نتایج تحقیقات کشاورزی و ترویج نوآوری‌ها در این بخش است. روند تصمیم‌گیری برای پذیرش نوآوری و نرخ پذیرش آن برای کشاورزان روستایی در کشورهای در حال توسعه هنوز دشوار و پیچیده است. ویژگی‌های فردی، ادراک، باورها، نگرش‌ها از جمله عامل‌های تاثیرگذار بر فرآیند پذیرش نوآوری‌ها هستند. با عنایت به اهمیت فرآیند پذیرش نوآوری و بر پایه مدل‌های متنوع در رابطه با تصمیم و پذیرش نوآوری" نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری" انتخاب شد. این مدل در زمینه پذیرش فناوری، از تلفیق سازه‌های اصلی چندی مدل مشهور از واریانس قصد استفاده از رفتاری را نشان می‌دهد. براین مبنا این پژوهش به بررسی استفاده از مدل یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری برای پذیرش نوآوری‌ها در بین کشاورزان پرداخته است. جامعه مورد نظر کل کشاورزان شهرستان دلفان بوده که بر مینای سالنامه آماری سال 1395 بالغ بر 18000 خانوار بوده و با عنایت به گستردگی آنها با استفاده از فرمول کوکران نمونه آماری مشتمل بر 250 نفر از سرپرستان خانوار با انتساب متناسب و به صورت تصادفی انتخاب شدند. در پژوهش حاضر برای تجزیه و تحلیل داده‌های گردآوری شده از کشاورزان از نرم‌افزار spss و Exsel استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد، بین ابعاد بیان شده برای آمادگی و گرایش به پذیرش نوآوری انتظار عملکرد، امید به تلاش و نیت استفاده دارای اهمیت بیشتری است و کمترین امتیاز ثبت شده توسط کشاورزان به ترتیب شرایط اجتماعی، شرایط آسان کننده و استفاده در عمل می‌باشد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، پذیرش ، مدل پذیرش یکپارچه ، شهرستان دلفان