بررسی میزان انطباق آموخته‌های دینی دانش آموزان دوره دوم متوسطه با الگوی پیشنهادی نظریه تربیت دینی فضامندبومی-جهانی

هدف مقاله حاضر بررسی میزان انطباق آموخته های دینی دانش آموزان دوره دوم متوسطه با الگوی بیشنهادی نظریه تربیت دینی فضامند بومی- جهانی می‌باشد . روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه نواحی چهارگانه شیراز بود که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله‌ای تصادفی، نمونه‌ای به حجم 452 نفر انتخاب شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌ محقق‌ساخته‌ مبتنی بر الگوی پیشنهادی مذکور استفاده شد که برای تعیین روایی آن از روایی صوری و تحلیل عامل مرتبه اول و دوم و برای ارزیابی پایایی آن نیز از آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی مرتبه اول نشان داد با فرض معیار 4/0، در تمامی مؤلفه‌ها، نتایج سوالات مطرح شده در مقیاس مذکور در دامنه‌ای بین 44/0 تا 90/. بوده و لذا به خوبی نشان‌دهنده، مؤلفه‌های مربوطه می‌باشد؛ همچنین نتایج تحلیل عاملی مرتبه دوم در دامنه‌ای بین 82/0 تا 93/. نیز نشان داد که مؤلفه‌های نه‌گانه در نظریه مذکور به خوبی نشان‌دهنده برازش این پرسشنامه برای سنجش تربیت دینی در فضای جهانی فعلی است. نتایج آلفای کرونباخ (دامنه‌ای بین 54/0 تا 75/0 برای مولفه‌ها و 93/0 برای کل) نیز نشان داد که این مقیاس در تمامی ابعاد خود، پایایی لازم برای استفاده به عنوان یک مقیاس معتبر را دارد.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، دوره متوسطه ، نظریه فضامند بومی- جهانی