تأثیرات شورش بزرگ هند (1857 م./ 1273 ق.) در ایران
محل انتشار: مجله تاریخ اسلام و ایران، دوره: 22، شماره: 13
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 308
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HII-22-13_006
تاریخ نمایه سازی: 21 اسفند 1399
چکیده مقاله:
در سال 1857 م./ 1273ق. شورش هند بزرگ بهوقوع پیوست؛ حرکتی که باعث دگرگونیهای قابلتوجهی در هندوستان و منطقه شد: سلسله مغولان کبیر و نیز ملوک اود منقرض شدند و حکومت کمپانی هند شرقی در هندوستان بهپایان رسید. ازآنجاکه انگلیسیها این حرکت را نتیجه تحریک عوامل خارجی، ازجمله ایران، میدانستند، درصدد افزایش حریم امنیتی هندوستان برآمدند. در 4 مارس 1857، عهدنامه صلح پاریس با ایران نیز بهامضا رسید که ضربه شدیدی بر استقلال سیاسی و اقتصادی ایران وارد کرد و باعث نفوذ انگلیسیها در ایران شد. شورش هند پیامدهای منفی بسیاری در ایران برجای گذاشت: جدایی هرات، ترکستان، آسیای میانه (مرکزی) و قسمتهایی از سیستان و بلوچستان از ایران، رواج کشت تریاک، افول فرهنگ و زبان فارسی در هند و قطع رابطه مثبت علمی و فرهنگی ایران و هند. البته، این رویداد نتایج مثبتی نیز در ایران بهدنبال داشت: ایجاد خط تلگراف، اصلاحات سیاسی و اجتماعی و نیز مسافرتهای ناصرالدینشاه به اروپا که باعث آشنایی وی با مظاهر فرهنگی و تمدنی غرب شد. این مقاله درصدد است که پیامدهای مثبت و منفی شورش هند را، بهمنزله یکی از عوامل تأثیرگذار در ایران، بررسی کند
نویسندگان
عباس سرافرازی
دانشیار گروه تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد