درباره مقابله با شیوع ویروس کرونا (۷) چالش ها و راهکارهای حمایت از اقشار ضعیف و محروم جامعه

چنانچه فراگیری، همه گیری و دغدغه عمومی را سه مولفه اساسی برای تشخیص یک مسئله اجتماعی بدانیم، شیوع ویروس کرونا در کشور حائز هر سه مولفه است و یک مسئله اجتماعی حاد و مخاطرهآمیز است. در حال حاضر، تمام مناطق شهری و روستایی کشور در معرض ابتلا به این ویروس قرار دارند و هیچ نقطه ای از کشور مصون از این مخاطره بیولوژیکی نیست. همه افراد اعم از زن و مرد، جوان و سالمند، مسئول و غیرمسئول، همه مستعد و در معرض ابتلای به این ویروس قرار دارند. همین مسئله موجب شده که برخی از تعبیر «ویروس دمکراتیک» برای توصیف مشی برابری خواهانه و خاصیت همه گیری آن استفاده نمایند. لکن، واقعیت آن است که طبقات پایین جامعه بهویژه اقشار فقیر و آسیب پذیر بیشتر از سایرین در معرض ابتلا و آسیبپ ذیری نسبت به این ویروس قرار دارند. رجوع به تجارب تاریخی گویای آن است که گروه های حاشیه ای و محروم جامعه و آنان که از توان و قدرت اقتصادی و اجتماعی کمتری برخوردار بودهاند، بیشترین آسیب را از بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و بیماری های همه گیر متحمل شده اند. افزون بر این، تحقیقات پزشکی و
اجتماعی در کشورهای مختلف نشان داده است که به واسطه سبک زندگی طبقات اجتماعی پایین و حاشیه ای، قدرت انتشار و اثرگذاری بیماری ها در میان این طبقات بسیار بیشتر است. ازاینرو، در مواقع شیوع بیماری های همه گیر همانند وضعیت کنونی اخذ تدابیر حمایتی و مراقبتی توسط دولت ها جهت حمایت و مراقبت ویژه از گروه های محروم و آسیب پذیر جامعه در مقابل اپیدمی لازم و ضروری است. در همین رابطه، در این گزارش تلاش شده با بررسی ابعاد زیست اجتماعی گروه های فوق و شناسایی وجوه آسیب پذیر آنان، راهکارها و اقدامات مناسب جهت حفظ و ارتقای سلامتی ایشان و به تبع آن جامعه ارائه شود.