تعیین نقش تنظیم هیجانی در پیش‌بینی اضطراب امتحان و توانایی حل مساله دانشجویان

مقدمه  هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش تنظیم هیجانی در پیش‌بینی اضطراب امتحان و توانایی حل مساله دانشجویان بوده است. روش کار  جامعه آماری این تحقیق دانشجویان دانشگاه پیام مرکز رفسنجان به تعداد1500 نفر که از طریق جدول مورگان306 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده مورد بررسی قرار گرفتند و به پرسشنامه‌های تنظیم هیجانی گراتز و روئمر (2004)، پرسشنامه اضطراب امتحانی ساراسون(1960) و پرسشنامه توانایی حل مساله اجتماعی دروزیلا (2002) پاسخ دادند و نهایتا 215 پرسشنامه کامل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج پژوهش نشان داد که تنظیم هیجانی، اضطراب امتحان دانشجویان را پیش‌بینی می‌کند و مقدار تأثیر آنها مثبت می‌باشد؛ به عبارت دیگر هر چه عدم پذیرش پاسخ‌های هیجانی، دشواری در کنترل، فقدان آگاهی، دشواری در انجام رفتار، دسترس محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و عدم وضوح هیجانی بیشتر باشند، اضطراب امتحان دانشجویان نیز بیشتر می‌شود. همچنین تنظیم هیجانی، توانایی حل مساله اجتماعی(حل مساله سازنده و حل مساله ناکارامد) دانشجویان را نیز پیش‌بینی می‌کند و مقدار تأثیر آنها برای حل مساله سازنده منفی و حل مساله ناکارامد مثبت می‌باشد. نتیجه گیری   به عبارت دیگر هر چه عدم پذیرش پاسخ‌های هیجانی، دشواری در کنترل، فقدان آگاهی، دسترس محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و عدم وضوح هیجانی بیشتر باشند، توانایی حل مساله سازنده دانشجویان کاهش  و حل مساله ناکارامد آنها افزایش می‎یابد.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجانی ، اضطراب امتحان ، توانایی حل مساله اجتماعی