حفاظت از میراث زمین شناختی در توسعه شهری (مطالعه موردی: گنبد نمکی قم)

گسترش روز افزون و بدون برنامه شهرها و دست اندازی به زمین های پیرامونی و ایجاد امکانات برای سوداگری بر زمین و ساختمان، چه در مرکز شهر و چه در نقاط پیرامونی آن، مواردی هستند که سبب ایجاد مشکلات متعددی برای محیط زیست و جوامع محلی ساکن ایجاد می نمایند. هر اندازه که شهرها گسترش پیدا کنند، برخورد آن ها با واحدهای گوناگون توپوگرافی و ژئومورفولوژی و موضوعات مربوط به آنها زیادتر می شود. لذا، اهمیت و ضرورت شناخت ویژگی های محیط طبیعی جهت تمیز و تشخیص نقاط مناسب برای ایجاد بناها و ساختمان ها، از مناطق نامساعد معلوم می شود. برای شناخت بخش اعظمی از ویژگی های محیط طبیعی نیاز به مطالعه ژئومورفولوژی است. در سایه کسب این گونه آگاهی است که می توان قدم های مؤثری در انتخاب مناسب ترین مکان برای ایجاد و گسترش شهرهابرداشت و نسبت به جلوگیری از خطر پدیده های طبیعی یا مقابله با آن ها اقدامی جدی به عمل آورد. یك روی توسعه شهری، رفاه حاصل از توسعه و روی دیگر آن آثار مخرب توسعه شتاب زاده و بی برنامه است. یکی از این جاذبه هایی که با الگوی نامناسب توسعه شهرنشینی در معرض نابودی قرار دارد گنبد نمکی قم است که این دیاپیریسم علاوه بر ارزش گردشگری از جاذبه های علمی نیز برخوردار است. هدف از انجام این پژوهش معرفی این میراث زمین شناسی به عنوان یك جاذبه ژئوتوریسمی و آشکارسازی تهدیدات انسانی پیش روی آن است. این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی کتابخانه ای به تحلیل نقاط قوت، ضعف، تهدیدها، استفاده از نرم افرار Google Earth جهت نمایش منطقه و پیشنهاداتی جهت استفاده از مدل پرداخته است. این منطقه یکی از مکان های مستعد کشور در زمینه زمین گردشگری است که می تواند با برنامه ریزی و مدیریت درست منجر به افزایش و پیشرفت های فرصت های شغلی در منطقه گردد.

کلیدواژه ها:

گنبد نمکی قم ، ژئومورفولوژی ، توسعه شهری ، ژئوتوریسم ، سیستم اطلاعات جغرافیایی