حذف زیستی آرسنیک به کمک سودوموناس آئروژینوزا IAUF-11ZBK از فاضلاب شهری در اصفهان

میکروارگانیسم هایی که میتوانند در غلظتهای بالای فلزات سنگین رشد کنند برای پاکسازی زیستی از طریق اکسیداسیون و احیا و یا تثبیت مناسب هستند. هدف از مطالعه حاضر جداسازی و شناسایی باکتریهای مقاوم به آرسنیک از فاضلاب شهری و حذف این فلز در شرایط آزمایشگاهی به کمک این باکتریها بود. نمونه گیری از پساب ورودی فاز 2 تصفیه خانه فاضلاب شاهین شهرو پساب شرکت اصفهان انجام شد. باکتریهای مقاوم به آرسنیک در محیط کشت PHGII حاوی نمک سدیم دی هیدروژن آرسنات با غلظت 0/1 مولار جداسازی شدند. این باکتریها ازنظر میزان مقاومت به این فلز موردبررسی و ارزیابی قرار گرفتند. جهت ارزیابی کمترین غلظت بازدارنده (MIC) و بیشترین غلظت کشنده (MBC) فلز آرسنیک بر روی باکتریهای جداسازی شده از روش انتشار در آگار استفاده شد. جهت شناسایی مولکولی این باکتریها از روش کلنی-PCR استفاده شد. جدایه های مقاوم به آرسنیک مربوط به باکتریهای باسیلوس سفنسیس OPL، سودوموناس آئروژینوزا IAUF-11ZBK، استنوتروفوموناس مالتوفیلیا(IR-Isfahan (Gواستنوتروفوموناس مالتوفیلیا5633 بودند. بیشترین 14) MIC میلیگرم بر لیتر) متعلق به باکتری استنوتروفوموناس مالتوفیلیاسویه(IR-Isfahan (G و کمترین 7) MIC میلیگرم بر لیتر) متعلق به باکتریهای باسیلوس سفنیس OPL و سودوموناس آئروژینوزا IAUF-11ZBK بود. سودوموناس آئروژینوزا IAUF-11ZBK قادر به حذف زیستی آرسنیک از پسابها تا حد 1/4 میلی گرم در لیتر در شرایط آزمایشگاهی و محیط کشت بود. درنهایت میتوان پیشنهاد داد که، این سویه پس از حذف ژنهای مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ها ، زنوبیوتیک ها و سموم دفع آفات نباتی میتواند به عنوان یک باکتری مناسب جهت حذف زیستی آرسنیک از پسابها پیشنهاد شود.

کلیدواژه ها:

باکتریهای مقاوم به آرسنیک ، حذف زیستی ، کلنی- PCR ، MIC ، MBC