سنجش میزان رضایت از خدمات رفاه عمومی درنظام کاربری اراضی شهر بندر دیر استان بوشهر

چکیده عدالت فضایی یکی از شاخه‌های عدالت اجتماعی است. کیفیت وکمیت خدمات رفاه عمومی یکی از یکی از مهم‌ترین شاخص‌های سنجش برخورداری یاعدم برخورداری یک منطقه از امکانات وتسهیلات خصوصاً در ارتباط با کاربری اراضی است. در پژوهش حاضر وضعیت عدالت فضایی در توزیع خدمات رفاه عمومی شهری در سطح محلات شهر دیر بررسی می‌گردد. روش انجام پژوهش به صورت توصیفی – تحلیلی می‌باشد، بدین صورت که ابتدا به منظور سنجش میزان رضایت ساکنان محلات مختلف شهر پرسشنامه‌هایی در این خصوص تهیه گردید و سپس جهت تجزیه وتحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری در نرم افزار spss استفاده گردید. در ادامه نیز جهت رتبه بندی محلات بر اساس میزان برخورداری از سرانه کاربری‌ها از روش ویکور (vikor) استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون‌ها نشان می‌دهد که میزان رضایت از میزان کاربری‌ها وخدمات رفاه عمومی در سطح مطلوبی نمی‌باشد و هم چنین مشخص گردید که درتوزیع کاربری اراضی شهر دیر عدالت فضایی رعایت نگردیده است. در خصوص بررسی سرانه کاربری‌های مختلف در محلات­ شهر دیر میزان تطابق سرانه­های موجود با مقادیر استاندارد در برخی موارد بالاتر از سطح استاندارد ولی در اکثر موارد پایین‌تر از سطح استاندارد بوده است. در نهایت امر نیز با استفاده از مدل ویکور فازی اقدام به رتبه بندی محلات بر اساس میزان دسترسی به هرکدام از کاربری کردیم. نتایج بدست آمده از عملیات ویکور نیز تأیید کننده نظرات مردم و میزان سرانه‌های اختصاص داده شده به محلات در طرح تفصیلی می‌باشد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: عدالت فضایی ، خدمات رفاه عمومی ، کاربری اراضی ، مدل ویکور ، شهردیر