واکاوی اثرات گردشگری بر بهبود معیشت سکونتگاه‌های روستایی با تاکید بر گردشگری ورزشی(نمونه موردی: سکونتگاه‌های محور نی- برده‌رشه شهرستان مریوان)

نوشتار حاضر درصدد است اثرات گردشگری را بر روی منطقه مورد مطالعه بررسی نماید. برای نیل به این هدف از روش تحقیق کمی استفاده شده است. داده‌ها به دو روش کتابخانه‌ایی و میدانی گردآوری شده‌اند. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها ازنرم افزار SPSS و آزمون‌ آماری، نقطه‌نظرات اساتید، مدیران اجرایی، دستاوردهای پژوهش و مشاهدات میدانی استفاده شده‌است. اگر نمره کمتر از 2 را فاقد اثرگذاری، بین 2 و 3 را تاثیر اندک، برابر با 3 را اثرات مثبت، بین 3 و 4 را تاثیر مناسب، بین 4 و 5 را اثرات مطلوب در نظر بگیریم، نتیجه همه شاخص‌های مورد مطالعه بالای عدد 3 و لذا گویای تاثیر مثبت گردشگری بر روی شاخص‌های اقتصادی، اجتماعی و محیطی در ناحیه مورد مطالعه است. داده‌های سرشماری در خصوص نرخ بیکاری، ثبات جمعیت، مقاوم‌سازی، باسوادی، رفت و روب وجمع‌آوری زباله نیز نشان از بهبود وضعیت سکونتگاه‌های مورد مطالعه دو دهستان زریوار و خاومیرآباد در مقایسه با سایر دهستان‌های شهرستان مریوان است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، شهرستان مریوان ، معیشت پایدار ، فقر