مدینۀ فاضله درالهی نامه عطار

          الهی نامه یکی از مثنوی‏های عطار است ،عطار در این منظومه اندیشةآرمانی هریک از  پسران را طوری بیان می‎کند که دربرگیرنده بحث‎های اخلاقی و اجتماعی‎و دینی باشد .پدرهم چون پیر و راهنما پسرانش راچون سالکانی هدایت می‎کند و در حقیقت پسران آرزوی رسیدن به دنیای آرمانی خود را دارند که پدر تمام موانع و مشکلات را برای آن‏ها بازگو می‏کند.                                  در این منظومه پدر پیش شرط‏های ورود به مدینة فاضله هر یک را تذکر داده و در پاسخ اعتراض هر یک دلیل قانع کننده‎ای بیان می‏دارد .او ترک شهوت‎پرستی ،تربیت و تزکیه نفس ،ترک جاه طلبی و حرص و طمع روی آورن به دینداری و علم و عقل را پیش شرط رسیدن به اندیشه آرمانی می‎داند.و نکتة اصلی و کلید آرمانی عطار در این مثنوی اعراض از دنیا و قناعت است.اما نکتة قابل توجه در این اثر این است که این بار هم هم چون منطق الطیر و مصیبت نامه،می گوید:کمال انسان در شناخت خود اوست.

کلیدواژه ها:

عطار ، الهی نامه ، مدینه فاضله ، اخلاق