واکنش برخی از ویژگی های رویشی و عملکرد دو رقم انگور دیم به سیستم های مختلف سامانه های آبگیر و کاربرد سوپر جاذب در استان کهگیلویه و بویراحمد

مدیریت بارش و استحصال آب باران در محل نزول در مناطق خشک، یکی از اقدامات موثر در کارایی استفاده از آب است. این پژوهش به منظور استفاده بهینه از روان آب در زمان بارندگی، استفاده از زمین های کم بازده و جلوگیری از فرسایش خاك در اراضی شیب دار، در قالب کرت های خرد شده با فاکتور اصلی سامانه های آبگیر در سه سطح ( 1- نیم دایره 2-لوزی 3-شاهد) و فاکتور فرعی سوپر جاذب استاکوزورب A200 در پنج سطح (به میزان 0، 300، 320، 340، 360، 380 گرم برای هر درختچه) و فاکتور سوم ارقام (عسکری و رطبی) در 3 تکرار دریکی از تاکستان های بویراحمد اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر سطوح آبگیر بر طول شاخه، تعداد گره، شاخص سبزینه و سطح برگ معنی دار بود ولی اثر سوپر جاذب بر تمام ویژگی های رویشی معنی دار بود. در سیستم های لوزی و نیم دایره و تیمارهای 360 و 380 گرم سوپرجاذب به ازای هر بوته، شاخص های رویشی و عملکرد نسبت به شاهد وضعیت مطلوب تری را نشان دادند. لذا بر اساس نتایج پژوهش حاضر، کاربرد آبگیرهای نیم دایره یا لوزی توام با کاربرد 360 تا 380 گرم سوپرجاذب به ازای هر بوته، به منظور ایجاد رشد متعادل و بهبود عملکرد محصول انگور رطبی و عسکری در منطقه قابل توصیه است.

کلیدواژه ها:

سامانه های آبگیر ، سوپر جاذب ، انگور دیم ، عسکری ، رطبی ، کیفیت.