تاثیر قابلیتهای هوش بازار و ارتباطات بازاریابی بر عملکرد صادراتی از طریق نقش میانجی مزیت رقابتی

مزیت رقابتی شرکتها یکی از موضوعات مهم برای پژوهشگرانی است که در رابطه با بین المللی شدن شرکتها تحقیق میکنند. تاکنون پژوهش های بسیاری در رابطه با تاثیر مزیت رقابتی بر عملکرد صادراتی صورت گرفته، اما تعداد کمی از آنها به بررسی عوامل تعیین کننده مزیت رقابتی شرکتها و نقش میانجی بالقوه آن در ارتباط میان قابلیتهای سازمانی و عملکرد صادراتی شرکتها پرداختهاند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر دو قابلیت مهم صادراتی (هوش بازار و ارتباطات بازاریابی) بر عملکرد صادراتی شرکتها با توجه به نقش میانجی مزیت رقابتی است. جامعه آماری این تحقیق شرکتهای صادراتی صنایع غذایی در استان تهران است که به دلیل محدود بودن جامعه از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شده و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 95 شرکت برآورد شده است. این پژوهش از حیث هدف کاربردی و از حیث ماهیت و روش انجام کار از نوع توصیفی- پیمایشی بوده و داده های تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیده است. پس از تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری (PLS)، مشخص شد هر دو قابلیت هوش بازار و ارتباطات بازاریابی بر کسب مزیت رقابتی تاثیر دارند. همچنین داده های پژوهش ارتباط بین مزیت رقابتی و عملکرد صادراتی را تایید میکند. علاوه براین، نتایج نشان داد که مزیت رقابتی در ارتباط میان قابلیت هوش بازار و عملکرد صادراتی، و همچنین در ارتباط بین قابلیت ارتباطات بازاریابی و عملکرد صادراتی نقش میانجی دارد. نتایج این پژوهش می تواند برای شرکت های صادراتی که درصدد جستجو و بهره مندی از فرصت های موجود در بازارهای خارجی هستند مفید واقع گردد.

کلیدواژه ها:

عملکرد صادراتی ، مزیت رقابتی ، قابلیت های بازاریابی ، هوش بازار ، ارتباطات بازاریابی