تأثیر میزان حمایت اجتماعی خانواده بر گرایش بر رفتار های پرخطر دردوران بلوغ مطالعه موردی :دانش آموزان کلاس های اول و دوم ابتدایی مدرسه بینش

نوجوانی دوره ای است که در آن بیشترین ونمایان ترین دگر گونی ها در چارچوب کلی رشد وتحول به وقوع می پیوندد وهم نوجوان وهم نزدیکان به ویژه پدر ومادرش را دچار شگفتی وسردرگمی می کند.نوجوانان راه حل رفع تنش وفشار های ناشی از مراحل رشد دوران نوجوانی را در استقلال از والدین وتجربه آموزی،جست وجوی منابع حمایت عاطفی در خارج از خانه،به دست آوردن تأیید همسالان و...می یابند و در مواردی امکان دارد ،بنا به علل شناختی،هیجانی،اجتماعی وخانوادگی مختلف با درگیری در رفتارهای پرخطر درصدد پاسخگویی به این فشار ها بر آیند.هدف این پژوهش بررسی تأثیر میزان حمایت اجتماعی خانواده بر گرایش به رفتارهای پرخطر دوران بلوغ در بین نوجوانان است که فرضیات آن از تئوری های مختلف حمایت اجتماعی خانواده ورفتارهای پرخطر استخراج و مورد آزمون قرار گرفته اند.پژوهش بر اساس یک کار توصیفی-پیمایشی است.در بررسی میدانی، 18- نفر از دانش آموزان پسرکلاس های پنجم وششم مدرسه پسرانه ابتدایی بینش( واقع در منطقه نه تهران)درسال98 با استفاده از پرسشنامه ترکیبی رفتارهای پرخطر نوجوانان وحمایت اجتماعی خانواده به روش تمام شماری(با توجه بهتعداد محدود دانش آموزان)مورد مطالعه قرار گرفتند .در بخش آمار توصیفی به این نتیجه رسیدیم که 91 نفر(معادل 38 درصد)از دانش آموزان از حمایت اجتماعی خانواده مطلوب برخوردارند و در رابطه با رفتار های پرخطر به این نتیجه رسیدیم که85نفر(معادل 39 درصد )از دانش آموزان دارای رفتار های پرخطرتری نسبت به سایرین هستند. در بخش آمار استنباطی نیز با توجه به انجام آزمون تحلیل واریانس و کروسکال والیس در تأثیر حمایت اجتماعی خانواده بر دانش آموزانی که گرایش کم،متوسطوزیاد به رفتارهای پرخطر دارند،اختلاف معناداری مشاهده نشد.هم چنین با استفاده از آزمون تی استیودنت به این نتیجه رسیدیم که در میانگین حمایت اجتماعی خانواده در دوگروه دارای رفتارهای پرخطر وفاقد رفتارهای پرخطر اختلاف معناداری وجود ندارد.این نتیجه می تواند،تحت تأثیر محیط انجام پژوهش(مدرسه)،تأثیرگروه همسالان بر پاسخگویی دانش آموزان و باشد.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی خانواده ، رفتارهای پرخطر ، دوران بلوغ ، نوجوانان ، مدرسه