اثربخشی آموزش مهارت تاب آوری بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان ابتدایی

پرخاشگری عبارت از صدمه و آسیب زدن به دیگران است که در تمام سنین از جمله کودکان وجـود دارد . در واقـع پرخاشگری یکی از شایعترین مشکلات کودکان و علت مراجعه آنها به روانشناسـان اسـت . پرخاشـگری درمانهـای مختلفی دارد که در حال حاضر روانشناسان مثبت نگر بر مهارت تاب آوری که عبارت از میزان مقاومت سیستم هـا و توانایی آنها در تحمل تغییر و اختلال و تداوم روابط موجود بین افراد و متغیرها است ، تاکید دارند به همـین خـاطر هدف پژوهش حاضر نیز اثربخشی آموزش مهارت تاب آوری بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه دانش آمـوزان ابتـدایی مدارس شهرستان هوراند بود. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی است که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان ابتدایی شهرستان هورانـد کـه در سالتحصـیلی 1398؛1399مشغول به تحصیل بودند.تشکیل می دهند.N=2015 به منظور انتخاب نمونه از بین دانش آموزانی کـه نمرات آنها در رفتارهای پرخاشگرانه بیش از یک انحراف استاندارد بالاتر از متوسط بود 30 نفر به صورت تصـادفی در یکی از گروه ها به عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل در نظر گرفته شد . گروه آزمایش در10 جلسه آموزش تاب آوری را دریافت کردند در حالیکه برای گروه کنترل هیچ گونه آموزشی ارائه نشد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه پرخاشگری شهیم بود. داده های پژوهش باآزمون تحلیل واریانس ( آنوا ) مورد تجزیه و تحلیل قـرار گرفـت . بـرای یافتـه هـای توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شد . نتایج پژوهش نشان داد که میـزان رفتارهـای پرخاشـگرانه گـروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت و آموزش تاب آوری در مدارس می تواند نتایج امیـد بخشـی داشـته باشد.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، تاب آوری