بررسی ارتباط بین عدم اطمینان محیطی و اجتناب مالیاتی با توجه به نقش تعدیل کننده توانایی مدیریت

این پژوهش با هدف بررسي ارتباط بين عدم اطمينان محيطي و اجتناب مالياتي با توجه به نقش تعدیلکننده توانایي مدیریت در بازۀ زماني 1389 تا 1395 به اجرا درآمده است. براي سنجش اجتناب مالياتي از معيارهاي نرخ موثر مالياتي نقدي ، نرخ موثر مالياتي نقدي بلندمدت و نرخ موثر مالياتي دفتري و براي سنجش توانایي مدیریت از الگوي دمرجيان و همکاران (2012) استفاده شده است. روش گردآوري داده ها، روش اسناد کاوي و مراجعه به بانک هاي اطلاعاتي؛ و روش تحليل داده ها از نوع استنباطي است و نرم افزار بکار رفته براي آماده سازي داده ها و تخمين مدل ها ایویوز نسخه 10 است. جهت آزمون فرضيه هاي پژوهش از الگو داده هاي ترکيبي استفاده شد. شواهد و نتایج تجربي پژوهش نشان داد که عدم اطمينان محيطي داراي تاثير مستقيم و معناداري بر اجتناب مالياتي و متغير توانایي مدیریت داراي تاثير منفي بر اجتناب مالياتي است. همچنين توانایي مدیریت ارتباط بين عدم اطمينان محيطي و اجتناب مالياتي را تعدیل مي کند. مدیران توانمندتر نسبت به مدیران کم توان در شرایط عدم اطمينان، کمتر در فعاليت هاي اجتناب مالياتي مشارکت نموده و بيشتر قادر به سازگاري با محيط ناپایدار هستند.

کلیدواژه ها:

عدم اطمینان محیطی ، توانایی مدیریت ، اجتناب مالیاتی