مطابقه، مقولهای معنامند در ساخت غیرشخصی: تحلیلی در چارچوب دستور شناختی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 278
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLW-2-7_001
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1399
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل یک نوع از ساختهای غیرشخصی معلوم در زبان فارسی در چارچوب انگارۀ دستور شناختی میپردازد. این نوع ساخت خود مشتمل بر دو نمونه است. هر دو نمونه دو بند پایه و پیرو دارند که بند اول در هر دو فاقد سازهای در جایگاه فاعل است. علاوه بر این، فعل بند اول همیشه به صورت سوم شخص مفرد میآید، در حالی که فعل در زبان فارسی بدون هیچ گونه محدودیتی در هر شش صیغه صرف میشود. این واقعیت در حالی است که در اغلب پژوهشهای زبانشناختی چنین فرض میشود که مطابقه در زبان مقولهای صرفاً دستوری است و ظهور آن در سطح جمله هیچ پایگاه معنایی ندارد. در پاسخ به چنین دیدگاهی، در این پژوهش تحلیلی از مطابقۀ سوم شخص مفرد در یکی از انواع ساختهای غیرشخصی در زبان فارسی در قالب انگارۀ دستور شناختی ارائه میشود. نتایج این پژوهش نشان میدهد که در ساختهای غیرشخصی مورد نظر ما برجستهترین سازه که به عنوان فاعل (tr) قلمداد میشود، موقعیتفاعل است که نمایانگر موقعیتی عام و فراگیر است که رویداد یا حالت مورد نظر درون آن روی میدهد. همچنین نشان داده خواهد شد که حضور نشانۀ سوم شخص مفرد در این ساختها پدیدهای قراردادی نیست، بلکه با موقعیت انتزاعی موجود در جمله (موقعیتفاعل) مطابقت مینماید. از همین روی، مطابقه را در ساختهای غیرشخصی زبان فارسی مقولهای معنامند و نه صرفاً دستوری تلقی مینماییم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سحر بهرامی خورشید
استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه تربیت مدرس
ارسلان گلفام
دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس
صدیقه سعیدی زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زبانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس