بررسی اختلال مطابقه، زمان و نمود دستوری در دو بیمار زبان‌پریش بروکائی کردزبان

هدف پژوهش حاضر بررسی اختلالات زبانی دو بیمار زبان­پریش بروکائی کردزبان در سه مقولة مطابقه، زمان و نمود دستوری است. برای هر مقولة دستوری دو زیرمقوله مشخّص شده و عملکرد بیماران در این زیرمقولات نیز بررسی شده است. برای گردآوری داده­ها از دو شیوة ضبط صدا و تکمیل جمله استفاده شد. نتایج به­دست­آمده از این دو شیوه نیز باهم مقایسه شدند. برای انجام پژوهش چارچوب نظری فریدمن و گرودزینسکی (1997) انتخاب شد. این پژوهش را می­توان از نوع مطالعة موردی مقطعی قلمداد کرد که داده­های آن از دو بیمار زبان­پریش بروکائی به­دست آمده­اند. نتایج نشان داد که روش گردآوری داده تأثیری بر نتایج پژوهش ندارند، در هردو روش، بیماران کمترین اختلال در مطابقة دستوری و بیشترین اختلال در نمود دستوری دارند. این نتایج منطبق بر پیش­بینی رویکرد ساختاری و سلسله­مراتبی فریدمن و گرودزینسکی (1997) است؛ اگرچه نتایج به­دست­آمده از تحلیل برخی زیرمقوله­ها مانند مطابقة مفعولی در پژوهش حاضر می­تواند برای این رویکرد چالش­زا باشد.

کلیدواژه ها:

زبان‌­پریشی ، بروکا ، تصریف ، مطابقه ، زمان ، نمود