تظاهر چندگانۀ موضوعات در زبان فارسی: بررسی نقش ”را“ و خوانش کلی در تناوب مکانی
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 293
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLW-6-20_004
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1399
چکیده مقاله:
پدیدۀ تظاهر موضوعات یک فعل به صورتهای گوناگون به نام تظاهر چندگانۀ موضوعات و یا تناوب موضوعی خوانده میشود. در این مقاله تناوب مکانی مورد بررسی قرار گرفته است. تناوب مکانی به این صورت تعریف میشود که موضوعات برخی فعلهای مکانی مانند بار زدن در نحو به دو صورت تظاهر مییابند. در گونۀ مکانی، موضوع مکانی به صورت موضوع غیرمستقیم و کنشرو به صورت مفعول مستقیم همراه با ”را“ بیان میشود؛ در حالی که در گونۀ مفعولی، موضوع مکانی به صورت مفعول مستقیم و کنشرو به صورت موضوع غیرمستقیم ظاهر میشود. مهمترین ویژگی تناوب مکانی در زبانهای مختلف وجود اثر کلی/جزئی است (اندرسون، 1971؛ بیورز، 2006). اثر کلی/جزئی به این معناست که چنانچه موضوع مکانی یا کنشرو به صورت مفعول مستقیم بیان شود، دارای تعبیر کلی است در حالی که اگر به صورت موضوع غیرمستقیم بیان شود، میتواند تعبیر کلی یا جزئی داشته باشد. در این مقاله با بررسی فعلهای تناوب مکانی و جملات حاوی فعلهای تناوبی نشان خواهیم داد فعلهایی که در فارسی تناوبساز محسوب میشوند، در آنچه گونۀ مفعولی خوانده میشود، دارای اثر کلی نیستند. در این مقاله نویسنده گونۀ مفعولی در این فعلها را صرفاً نشاندهندۀ تغییر زاویۀ توجه به سمت موضوع مکانی دانسته و به پیروی از دبیرمقدم (1992) معتقد است موضوع مکانی در گونۀ مفعولی اگرچه همراه با ”را“ ظاهر شده، مفعول محسوب نمیشود بلکه تبدیل به مبتدای ثانویه میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی صفری
استادیار دانشگاه حضرت معصومه (س) قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :