بررسی اصل فرافکن گسترده در چند زبان ایرانی پیش از اسلام براساس دستور زایشی
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 327
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLW-7-3_004
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1399
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر برمبنای تبیینهای فراهمشدة برنامة کمینهگرا، جایگاه فاعل را در جملههای زبانهای اوستایی، فارسی باستان و فارسی میانه براساس اصل فرافکن گسترده بررسی کرده است. شواهد بهدستآمده از این زبانها نشان میدهد که مشخّصة اصل فرافکن گسترده در آنها قوی است. در این زبانها هستة نقشی زمان پس از ارزشگذاری مشخّصة حالت گروه اسمی موجود در جایگاه مشخّصگر گروه فعلی کوچک و دریافت ارزشمشخّصههای فی خود از همان گروه اسمی، نیاز دارد که این گروه اسمی از جایگاه مشخّصگر گروه فعلی کوچک به جایگاه مشخّصگر خود حرکت کند تا بدینوسیله ویژگی اصل فرافکن گستردة خود، را بازبینی و حذف نماید. این حرکت بیانگر قویبودن مشخّصة اصل فرافکن گسترده در این زبانها است که باعث میشود فاعل نتواند بهصورت ابقایی در گروه فعلی کوچک باقی بماند. براساس اصل تیغ اوکام و بررسی شواهد زبانی، در جملههای درونهگیریشدة این زبانها، ترتیب بینشان آرایش واژگانی زبان فارسی بهصورت فاعل + مفعول + فعل باقی میماند، امّا در جملههای پایه، سازههای جمله براساس نوع خوانش نشاندار و یا بینشان میتوانند تحت فرایند قلب نحوی قرار گیرند و برای کسب خوانش معنادار به موقعیتهای دیگری در جمله حرکت کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید مهدی ساداتی نوش ابادی
- دانشجوی دکتری زبان شناسی، دانشگاه پیام نور استان تهران، تهران، ایران
نرجس بانو صبوری
استادیار زبانشناسی، دانشگاه پیام نور استان تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :