مطالعه سازگاری برخی ارقام و یک ژنوتیپ ایرانی آلبالو با استفاده از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز و فلورسنس میکروسکوپی

آلبالو (Prunus cerasus L.) متعلق به خانواده Rosaceae، زیر خانواده پرونوئیده، یکی از مهمترین میوه­های هسته­دار مناطق معتدله می­باشد. ایران بعد از کشورهای ترکیه و آمریکا سومین کشور تولید کننده آلبالو در دنیا است. اگرچه اکثر ارقام آلبالو خود­سازگار می­باشند ولی اخیراً ارقام خودناسازگار یا کمی خود­ناسازگار گزارش شده و به مرور زمان بر تعداد آن­ها  افزوده می­شود. در این مطالعه روابط خود و دگر(نا)سازگاری برخی ارقام و دو ژنوتیپ برتر ایرانی آلبالو، با استفاده از ردیابی نفوذ لوله ­گرده در خامه با میکروسکوپ فلورسنت، و روش PCR با آغازگرهای دیجنریت بررسی شد. ارقام شامل ارقام ’متئور‘، ’مونت مورنسی‘،’محلی‘،’مجارستانی دیررس‘ و یک ژنوتیپ برتر گزینش شده از مناطق مختلف ایران بویژه استان­های آذربایجان شرقی و غربی بودند. در مطالعه میکروسکوپی، ترکیب تلاقی­ها بر اساس همپوشانی گلدهی ارقام و ژنوتیپ انتخابی صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که در تلاقی‌ ’محلی‘ X ’مونت مورنسی‘ بیشترین تشکیل میوه نهایی (5/15 درصد) مشاهده گردید. درهمه تلاقی‌ها تعداد لوله گرده از کلاله تا ورودی تخمدان کاهش یافت. همچنین، نتایج مربوط به شناسایی آلل­های ناسازگاری نشان دادند که در هیچکدام از ارقام و ژنوتیپ مورد مطالعه تمامی آلل­ها یکسان نبودند و این نشانگر سازگاری همه آن­ها با همدیگر بود. بطور کلی نتایج هر دو روش همدیگر را تایید و نشان داد که همه ارقام و ژنوتیپ انتخابی را می­توان در احداث باغات آلبالو با هم کشت نمود.

کلیدواژه ها:

آلبالو ، ِآلل ناسازگاری ، خودناسازگاری ، میکروسکوپ فلورسنت ، روابط سازگاری