انتخاب بهینه ی پورتفولیو پروژه ها با در نظر گرفتن وابستگی میان آنها به کمک مدل ترکیبی برنامه ریزی ریاضی فازی

اکثر شرکت های مبتنی بر پروژه، بالأخص شرکت های فناوری اطلاعات به عنوان منبع اصلی درآمد خود به شدت به درآمد پروژه وابسته اند و یکی از نگرانی های عمده آنها، انتخاب سبد بهینه پروژه ها است. این شرکت ها به منظور حداکثر نمودن ارزش تجاری سازمان و افزایش سودآوری، در افق های زمانی مشخص، اقدام به تعریف پروژه های مناسب می نمایند. دراینبین با توجه به اینکه پروژه های یک پورتفولیو برای دستیابی به منابع موردنیاز خود با یکدیگر رقابت می کنند، وابستگی میان پروژه های یک سازمان و تأثیر بالقوه و بالفعل آنها برای انتخاب سبد پروژه ها، برای مدیران اهمیت ویژه ای پیداکرده است. مقاله حاضر با استفاده از تکنیک های فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و سیستم استنتاج فازی یک مدل ترکیبی برنامه ریزی ریاضی فازی ارائه داده است که به دنبال انتخاب پروژه های یک پورتفولیو با ایجاد حداکثر هم افزایی میان آنها در شرایط عدم قطعیت است. در چارچوب ارائه شده از مفهوم هم افزایی به گونه ای استفاده می شود که محدودیت های زمانی، هزینه ای و تعاملات میان آنها ارضا شده و تصمیم گیرندگان امکان ارزیابی حالت های مختلف انتخاب را داشته باشند. ما از رویکرد برنامه ریزی شرطی فازی در تابع هدف و روش خیمنز در محدودیت ها جهت دیفازی نمودن مسئله بهره برده ایم. همچنین به منظور بیان اثربخش بودن مدل پیشنهادشده یک مطالعه موردی در صنعت تلکام ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

انتخاب پورتفولیو پروژه ها ، وابستگی میان پروژه ها ، برنامه ریزی ریاضی فازی ، سیستم استنتاج فازی ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی