بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد به رابطه دوستی قبل از ازدواج

روابط دوستی پیش از ازدواج یکی از سنخ های روابط اجتماعی است که بر اساس نظام های اعتقادی و ارزشی هر جامعه مشروع یا غیر مشروع تلقی می شود. جامعه ایران با بافت دینی و مذهبی، روابط دوستی قبل از ازدواج جوانان را به عنوان یک عمل اجتماعی ناصحیح تقبیح می کند. لذا روابط دوستی قبل از ازدواج به عنوان یک پدیده اجتماعی و فرهنگی مترتب پیامدهای مهم فردی واجتماعی برای جوانان است. بدین سبب هدف این پژوهش توصیف و تبیین نگرش دانشجویان دانشگاه فردوسی نسبت به روابط دوستی قبل از ازدواج است. رویکرد این تحقیق کمی و با روش پیمایش با ابزار پرسشنامه محقق ساخته انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی و نمونه تحقیق 150 نفر که به شیوه نمونه گیری تصادفی گزینش شده اند. نتایج اینتحقیق نشان داد نگرش دانشجویان دانشگاه فردوسی به روابط پیش از ازدواج جهت گیری منفی دارد و عواملی هم چون سن، جنسیت، دین داری و پایگاه اجتماعی – اقتصادی با نگرش به روابط دوستی رابطه معناداری دارند و ارتباطی بین مقطع تحصیلی و محل تولد با نگرش به رابطه دوستی مشاهده و اثبات نگردید. هم چنین تحلیل رگرسیون به روش گام به گام نشان داد متغیر دین داری به میزان 25 درصد از تغییرات نگرش دانشجویان دانشگاه فردوسی به روابط دوستی قبل از ازدواج را تبیین و پیش بینی می کند.

کلیدواژه ها:

جامعه ایران ، دانشجویان دانشگاه فردوسی ، پدیده روابط دوستی پیش از ازدواج ، نگرش ، پیمایش