بررسی ساختار روابط والد-فرزند در پیش بینی گرایش به ازدواج سفید در جوانان شهر شیراز

هدف: با توجه به ظهور شکل های جدید روابط قبل از ازدواج در سالیان اخیر در میان جوانان و نقش پررنگ خانواده ها، پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار روابط والد-فرزند در پیش بینی گرایش به ازدواج سفید جوانان شهر شیراز انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی جوانان شهر شیراز بود که از بین آنها نمونه ای به حجم290 نفر ( 120 پسر و 170 دختر) به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس رابطه والد-فرزندی و پرسشنامه محقق ساخته گرایش به ازدواج سفید استفاده شد. یافته ها: نتایج حاکی از وجود رابطه معنادار بین گرایش به ازدواج سفید با رابطه با پدر و خرده مقیاس های آن (عاطفه مثبت، آمیزش و ارتباط) و همچنین رابطه با مادر و خرده مقیاس های آن (عاطفه مثبت، آزردگی و سردگمی و ارتباط) بود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که رابطه با پدر و مادر می تواند گرایش به ازدواح سفید را پیش بینی کند. نتیجه گیری: چنانچه والدین نتوانند تعامل سازنده و مناسبی با فرزندان خود برقرار کنند، فرزند دچار نوعی محرومیت عاطفی و هیجانی شده و این فقر هیجانی و کمبودهای عاطفی زمینه را برای گرایش به سمت جنس مخالف در قالب روابط دوستی یا ازدواج سفید سوق می دهد

کلیدواژه ها:

ساختار روابط والد-فرزند ، گرایش به ازدواج سفید ، جوانان ، شیراز