بررسی آیات فقهی در حلیت یا حرمت استعمال دخانیات در نگاه فریقین
محل انتشار: پژوهشنامه حلال، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 200
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHALAL-1-1_006
تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1399
چکیده مقاله:
پس از رواج دخانیات در بین مسلمانان، دانشمندان اسلامی درباره حکم آن سخن گفتهاند؛ برخی از فقهای امامیه همچون شیخ حر عاملی ، آیتالله مکارم شیرازی و... و همچنین بسیاری از دانشمندان اهل سنت، استعمال دخانیات را حرام دانستهاند. از این پژوهش که با روش توصیفی و تحلیلی انجام شده، برمیآید که از جمله دلایل مورد استناد این گروه از دانشمندان، آیاتی از قرآن است که در منابع فقهی و بعضاً تفسیری مورد اشاره و بررسی قرار گرفته است. مقایسه دیدگاه دانشمندان شیعه و اهل سنت درباره این آیات و چگونگی استناد به آنها نشان میدهد که در چگونگی حرمت استعمال دخانیات اختلاف است، زیرا برخی آن را گناه صغیره دانسته و برخی برای آن مجازاتی همچون مجازات شرب خمر در نظر گرفتهاند. از این رو در فسق استعمالکننده دخانیات و امکان امامت او در نماز جماعت اختلاف شده است. بررسی آیات قرآنی نشان میدهد که اطلاق آیاتی که بر نکوهش قتل نفس، نکوهش به هلاکت انداختن خود و دیگران، زشتی تلف کردن نعمتهای خدا، زشتی اسراف، حرمت استفاده از چیزهای پلید و... دلالت دارند، میتوانند برای حرمت استعمال دخانیات مورد استفاده قرار بگیرند.
نویسندگان
مرتضی رحیمی
دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.