ارزیابی نقش آموزش محیط زیست در ارتقای دانش، نگرش و رفتارها ی زیست محیطی دانش آموزان (مورد مطالعه دانش آموزان پسر پایه هفتم شهرستان قرچک)

آموزش محیط زیست عبارت است از شناسایي ارزش ها و توضیح مفاهیم به منظور ایجاد مهارت ها و گرایش هاي مورد نیاز براي درک و شناخت وابستگي هاي میان انسان، فرهنگ او و محیط زیست پیرامونش. آموزش محیط زیست یک فر آیند میان رشته اي و همه جانبه است که موجب مي شود یادگیرند ه موارد زیر را کسب کند: آگاهي درباره محیط زیست (ارزش)؛ شناخت محیط زیست از طریق دانش (رویکرد)؛ مسئو لیت در مورد محیط زیست (قاب لیت انجام عمل) مهارت هاي لازم براي حل مشکل. بنابراین آموزش محیط زیست یک فرآیند فعال در زمینه آگاهي، دانش و مهارتهایي است که منجر به درک، تعهد، تصمیمات آگاهانه و عملکردهاي سازنده براي اطمینان از احساس مسئولیت نسبت به مسایل محیط زیست در همه بخش هاي وابسته به کره زمین و محیط زیست مي شود. هدف از این مطالعه بررسي وضعیت دانش، نگرش و رفتار مسئولانه دانش آموزان پایه هفتم در قبال محیط زیست بود. این پژوهش از نوع و به روش توصیفي – تحلیلي و به روش میدان با استفاده از پرسشنامه انجام گرفت. در این تحقیق از پرسشنامه استاندارد انجمن علمي آموزش محیط زیست و توسعه پایدار ایران استفاده گردید. که شامل 30 پرسش درباره محیط زیست و مشکلات مربوط به آن است که 10 سوال اول در حیطه دانش محیط زیست بوده . سوال 20 11 مربوط به نگرش درباره محیط زیست و سوالات 30 21 رفتار محیط زیست دانش آموزان را در مورد ارزیابي قرار مي دهند. براي این تحقیق 140 دانش آموز پایه هفتم در شهرستان قرچک مورد ارزیابي قرارگرفتند. نتایج حاصله از پیش آزمون نشان داد که اطلاعات دانش آموزان در موارد مختلف زیست محیطي نسبتاً پایین مي باشد. میانگین نمرات کل کسب شده در آزمون از 50 % کمتر بود. پس از آموزش در سطح نمرات کل آزمون افزایش قابل توجهي مشاهده شده است. میانگین کل نمرات به بالاي 50 % رسید که نشان دهنده رشد سطح آگاهي زیست محیطي دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

آموزش محیط زیست ، نگرش ، رفتار ، توسعه پایدار