بررسی اپیدمیولوژیک مرگ و میر نوزادان بستری شده در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان های آموزشی – درمانی شهر همدان در سال 1397

سابقه و هدف: میزان مرگ و میر نوزادان در دهه اخیر کاهش یافته است؛ با این حال، روند این مرگ و میرها در کشور ما نسبت به کشورهای توسعه یافته بسیار بالاتر است. لذا بررسی شاخص ­های اپیدمیولوژیک در مقوله مرگ و میر حائز اهمیت بوده که در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک مرگ و میر نوزادان بستری شده در بخش مراقبت­ های ویژه نوزادان بیمارستان­ های آموزشی - درمانی شهر همدان در سال 1397 انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی­ - مقطعی گذشته ­نگر، اطلاعات تمامی نوزادان بستری و فوت شده در بخش مراقبت­ های ویژه نوزادان بیمارستان­ های آموزشی - درمانی شهر همدان، به مدت یکسال، به ­روش سرشماری و با استفاده از چک لیست محقق ساخته، از پرونده پزشکی بیماران جمع­ آوری و داده ­ها با استفاده از آزمون ­های آماری توصیفی بررسی شدند. یافته‌ها: از 2156 نوزاد پذیرش شده، 109 نوزاد فوت کرده که بیشترین میزان مرگ و میر در میان نوزادان حاصل سزارین (68/9 درصد)، با نمره آپگار 0 تا 7 (82/6 درصد)، بدون ناهنجاری مادرزادی (66/66 درصد)، با وزن کمتر از 1500 گرم هنگام تولد (48/6 درصد) و در سن حاملگی 38-32 هفته (39/44 درصد) بود. بر مبنای نتایج، بیشترین میزان مرگ و میر در میان نوزادان یک روزه، پسر، با دور سر 35 سانتیمتر، با مادران 35-18 سال، دیپلمه، شهر­نشین، بدون سابقه مرگ نوزاد قبلی، مرده ­زایی، مصرف دخانیات و بیماری روانی بود. نتیجه‌گیری: با توجه به میزان بالای مرگ و میر نوزادان مخصوصاً نوزادان یک­روزه، نارس، با وزن کمتر از 1500 گرم حین تولد و حاصل سزارین، می ­طلبد با توجهات و اقدامات مؤثر و به­ ­موقع از جمله آموزش ­های پری ­ناتال مادران باردار، این میزان را تا حد امکان کاهش داد.

کلیدواژه ها:

Epidemiology ، Mortality ، Neonatal Intensive Care ، اپیدمیولوژی ، مرگ و میر ، مراقبت های ویژه نوزادان