درمان غیر فعال سازی حالت خانواده محور: درمانی نوین جهت مشکلات رفتاری نوجوان
محل انتشار: مجله علمی پژوهان، دوره: 19، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 764
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJ-19-1_001
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1399
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: خانواده از دیرباز نقشی بی بدیل در رشد و مراقبت فرزندان ایفاء نموده است. به همین جهت نیز به طور مداوم اندیشمندان درصدد صورت بندی و معرفی رویکردهای درمانی خانواده محور نوین برای هر چه بیشتر کارآمدتر نمودن کارکردهای این نهاد اجتماعی مهم بوده اند. در مقاله حاضر برای اولین بار در ایران به یکی از درمان های نوین در این زمینه به نام درمان غیرفعال سازی حالت خانواده محور پرداخته شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه به شیوه مروری پیشینه نظری و پژوهشی در حیطه درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور ارائه و معرفی شده است.
یافتهها: درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور به عنوان یک درمان موج سوم برای نوجوانان دارای مشکلات رفتاری پدید آمده است. در این نوع درمان، ترکیب منحصر به فردی از فنون غیر فعال سازی حالت خانواده محور، ارزیابی، روشن سازی و جهت دهی مجدد باورهای بنیادین، پذیرش و ذهن آگاهی در مسیر حذف رفتارهای مشکل آفرین در طی درمان و بعد از آن استفاده می شود. این درمان به ویژه در بافت خانواده های ایرانی نیز قابل کاربرد و استفاده است.
نتیجهگیری: درمان غیر فعالسازی حالت خانواده محور به عنوان درمانی نوین قادر است موجب کاهش هر چه بیشتر مشکلات رفتاری در نوجوانان شود. به همین جهت استفاده از این درمان را به درمانگران روانشناس پیشنهاد می کنیم.
کلیدواژه ها:
Adolescences ، Behavioral Problems ، Family Mode Deactivation Therapy ، درمان غیر فعال سازی حالت خانواده محور ، مشکلات رفتاری ، نوجوانان
نویسندگان
سارا جوادی
PhD Student in Psychology, Department of Psychology, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran
محسن گل پرور
Associate Professor in Psychology, Department of Psychology, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Islamic Azad University, Isfahan (Khorasgan) Branch, Isfahan, Iran
راضیه ایزدی
Assistant Professor in Psychology, Safahan Higher Education Institute, Isfahan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :