ارزیابی اختلالات اسکلتی-عضلانی و اثر مداخلات ارگونومیکی بر بهبود درد و رابطه‌ی آن با رضایت شغلی کارگران کارخانۀ تولید مواد غذایی

مقدمه: اختلالات اسکلتی-عضلانی به عنوان یکی از شایع‌ترین آسیب‌های شغلی در کارگران صنایع تولیدی می‌باشد، که این اختلالات یکی از 10 آسیبی است که منجر به غیبت از کار می‌شود. بنابراین پژوهش حاضر به بررسی اختلالات اسکلتی-عضلانی ناشی از کار و اثر مداخلات ارگونومیکی بر بهبود درد و رابطه‌ی آن با رضایت شغلی کارگران کارخانۀ تولید مواد غذایی می‌پردازد. روش: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونۀ آماری شامل دو گروه کنترل(16نفر) و تجربی(16نفر) بود. از پرسشنامه‌ی نورودیک برای شناسایی میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار، روش چک‌لیست مواجهۀ سریع برای ارزیابی ریسک فاکتورهای اختلالات عضلانی-اسکلتی، شاخص مقیاس آنالوگ بصری برای تعیین شدت دردهای اسکلتی-عضلانی و از پرسشنامه‌ی مینه سوتا برای بدست آوردن میزان رضایت شغلی استفاده شد. سپس بعد از جمع­آوری اطلاعات، برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار spss  نسخه‌ی24 استفاده گردید. یافته‌ها: بیشترین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی را نواحی کمر (39/63 درصد)، زانو (28/58 درصد)، مچ دست (33/33 درصد) و گردن (71/30 درصد) به خود اختصاص دادند. همچنین، نتایج آزمون تی وابسته نشان داد که پس از انجام 8 هفته مداخلات ارگونومیکی میزان درد در ناحیه‌ی کمر (001/0P=) و زانو (003/0P=) کاهش معنادار و میزان رضایت شغلی افراد افزایش معناداری می‌یابد (001/0P=). به علاوه، بین رضایت شغلی و اختلالات اسکلتی-عضلانی کارگران رابطه‌ی معنادار و معکوسی مشاهده شد (05/0>P). نتیحه‌گیری: میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در جامعه‌ی آماری بالا است و با میزان رضایت شغلی ارتباط معکوس دارد. همچنین مداخلات ارگونومیکی در کاهش درد اختلالات اسکلتی-عضلانی ناشی از کار و افزایش رضایت شغلی کارگران اثرات مثبتی دارد.

کلیدواژه ها:

Musculoskeletal Disorders ، Ergonomic Interventions ، Work Satisfaction ، Nordic questionnaire ، اختلالات اسکلتی-عضلانی ، مداخلات ارگونومیکی ، رضایت شغلی ، پرسشنامه‌ی نورودیک.