رابطه سبک‌های مقابله با استرس و مهارت‌های اجتماعی با پرخاشگری در دانش‌آموزان دختر ناشنوا

سابقه و هدف: ناشنوایی از شایع‌ترین نقص‌های حسی در انسان است. دانش‌آموزان با نقص شنوایی مشکلات بیشتری در زمینه هیجانی، تحصیلی و ارتباط با دیگران دارند. هدف پژوهش حاضر تعیین سبک‌های مقابله با استرس و مهارت‌های اجتماعی با پرخاشگری در دانش‌آموزان دختر ناشنوا بود. مواد و روش­ ها: در این مطالعه توصیفی (همبستگی) 50 نفر از دانش‌آموزان دختر ناشنوای 12 تا 20 سال مدارس استثنایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 95-1394 به شیوه نمونه‌گیری سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده­ها شامل پرسشنامه پرخاشگری بأس و پری (BPAQ)، پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی نوجوانان (TISS)، و پرسشنامه مقابله با شرایط پراسترس (CISS-21) بود. داده‌ها با استفاده از نرم­ افزار SPSS نسخه 21 و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین سبک مقابله مسئله‌مدار و پرخاشگری رابطه وجود ندارد (0/11=P)، اما بین سبک‌های مقابله هیجان‌مدار و اجتناب‌مدار با پرخاشگری رابطه معنی‌دار وجود دارد (0/01=P). بین مهارت‌های اجتماعی با پرخاشگری کل (0/04=P)، پرخاشگری بدنی (0/04=P)، پرخاشگری کلامی (0/02=P)، خشم (0/03=P) و خصومت (0/01=P) رابطه منفی معنی‌دار وجود دارد. همچنین مهارت‌های اجتماعی (0/02=P) و سبک‌ مقابله هیجان‌مدار (0/01=P) و اجتناب‌مدار (0/03=P) توانایی پیش‌بینی پرخاشگری را دارند. نتیجه‌گیری: با توجه به رابطه‌ی سبک‌های مقابله و مهارت‌های اجتماعی با پرخاشگری، می‌توان با آموزش افراد جهت برخورد مناسب با مشکلات و فشارهای روانی و همچنین استفاده از راهبردهای مناسب از میزان آشفتگی‌ها، استرس و در نتیجه پرخاشگری کاست و کمک مؤثری را در بهبود وضعیت سلامت روانی دانش‌آموزان ناشنوا به عمل آورد. بنابراین لازم است اجرای برنامه آموزش مهارت‌های اجتماعی توسط مربیان در مدارس استثنایی مورد توجه قرار گیرد.  

کلیدواژه ها:

Aggression ، Deafness ، Social skills ، Students ، Coping strategies ، پرخاشگری ، سبک‌های مقابله ، دانش‌آموزان ، مهارت‌های اجتماعی ، ناشنوایی