سنجش دارایی ‌ها و ظرفیت‌ های اجتماعی-اقتصادی بافت ‌های فرسوده شهری بر میزان مشارکت ساکنین (موردمطالعه: محله چیذر شهر تهران)

سودمندی رویکردهای مشارکتی در نوسازی‌های مشارکتی بافت فرسوده، امری انکارناپذیر است و اهمیت حضور شهروندان در امر نوسازی، بسیار بااهمیت است. از طرفی، گستردگی عوامل تأثیرگذار بر مشارکت ساکنان، نبود راهکاری یکسان برای عمل نوسازی مشارکتی در بافت فرسوده و متفاوت بودن ظرفیت و دارایی ‌های هر بافت، راهکارهای متنوعی را بر عمل نوسازی مشارکتی می ‌طلبد. هدف از این پژوهش، ارائه مدلی از دارایی ‌ها و ارزش‌ های زمینه ‌ای مؤثر بر میزان مشارکت ساکنان است. از این ‌رو روش این تحقیق، ترکیبی از روش‌ های کیفی و کمی است. در ابتدا در یک پژوهش کیفی، به‌منظور تصویرسازی دارایی ‌ها و ارزش ‌های زمینه ‌ای بافت چیذر با استفاده از نمونه ‌گیری اشباع و هدفمند با ۲۵ نفر از ساکنان بااصالت، محله مصاحبه عمیق نیمه ‌ساختاریافته صورت گرفت و مقوله ‌ها و واژگان مرتبط با ارزش ‌های طبیعی، مصنوع و انسانی محله چیذر با استفاده از روش تحلیل محتوا بررسی ‌شد. در ادامه، در یک پژوهش کمّی، فرضیه ‌های تحقیق تدوین گردید تا نحوه تأثیر دارایی‌ های و ارزش ‌های زمینه ‌ای را بر هریک از ابعاد نوسازی مشارکتی در جامعه آماری ۳۷۳ نفری از ساکنان محله چیذر با استفاده از روش معادلات ساختاری حداقل مربعات و نرم ‌افزار Smart-PLS مورد سنجش قرار گیرد. نتایج تحقیق نشان می ‌دهد که ارزش ‌های زمینه ‌ای، تأثیر معناداری بر هر یک از ابعاد مشارکت ساکنان دارد؛ بدین معنا که نتایج تحلیل ‌عاملی مرتبه سوم، بیانگر این موضوع است که ارزش ‌های انسانی بر میزان مشارکت ساکنان، تأثیر مثبت و معناداری دارد و بار عاملی آن ۵۶۲/۰ است. همچنین ارزش ‌های زمینه ‌ای مصنوع و طبیعی با بار عاملی ۰/۳۹۳ و ۰/۱۷۸ تأثیر مثبت و معناداری بر میزان مشارکت ساکنین محله چیذر برای نوسازی بافت ‌های فرسوده دارد.