استفاده ازپزشکی از راه دور در دوران کرونا

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 660

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THPC03_172

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1399

چکیده مقاله:

مقدمه: با همه گیری بیماری کرونا و نگرانی در رابطه با مدیریت بحران covid-19 و اهمیت فاصله گذاری اجتماعی نیاز به خدمات درمان از راه دور و مراقبت مجازی افزایش پیدا کرده است بنابراین پژوهشگران درصدد برآمدند چگونگی استفاده از پزشکی از راه دور در بحران کرونا را بررسی نمایند.روش کار: این مطالعه به صورت مروری در سال 1399 با استفاده از عبارات بولین (AND / OR) و کلید واژه هایTelemedicine، COVID-19، Coronavirus Disease 2019 در پایگاه های Medline و موتور جستجوگر google scholar در فاصله زمانی خرداد و تیر 1399 انجام شد. مقالات جستجو شده پس از بررسی عنوان و خلاصه مقاله غربالگری شدند. مقالات وارد مطالعه شده توسط پژوهشگران بررسی شده و نتایج آن در جدول محقق ساخته وارد گردید.یافته ها: پس از اتمام جستجو با اعمال معیارهای ورود از 17 مقاله، 8 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. با توجه مرور نتایج مطالعات مشخص گردید 64 درصد ارائه مراقبت به روش های تلفنی و 36 درصد پلتفرم های ویدیویی انجام شده است. از مزایای این روش درمانی ارتقا امکان برنامه ریزی های مدیریتی برای خدمات و سطح بندی خدمات ارائه شده بود. چالش های مذکور در استفاده از این فناوری در زمان کرونا شامل عدم پذیرش سیستم های فناوری اطلاعات توسط برخی از مددجویان، عدم دسترسی به علائم حیاتی بیماران و عدم دسترسی به اطلاعات سلامت بیماران می باشد.نتیجه گیری: استفاده از سیستم مراقبت مجازی سبب بهره وری بیشتر از خدمات درمانی و کاهش هزینه های سیستم بهداشتی شده که میتواند مدیریت پاندمی این بیماری را بهتر هدایت کند. همچنین این روش فرصتی را برای متخصصینی که امکان ارائه مستقیم خدمات ندارند فراهم می آورد و با تهیه فرم های از پیش تعیین شده می توان سطح مراقبتی بیماران را ارزیابی کرد. در پایان با استفاده از این روش امکان ایجاد پرونده الکترونیک سلامت و ارائه مستمر خدمات درمانی به صورت مجازی در آینده فراهم می باشد

نویسندگان

اکرم مالکی فارسانی

دانشجو کارشناسی پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

امید قربانی

دانشجو کارشناسی پرستاری، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

سحر هادیفر

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.