نقش سلامت همراه در پیشگیری، درمان، تشخیص و خودمراقبتی کووید 19 از دیدگاه پرستاران

با توجه به اهمیت استفاده از فناوری سلامت همراه در پیشگیری، درمان، تشخیص و خودمراقبتی کووید 19 و جهت تسه یل مدیریت این بیماری، درک نگرش پرستاران درخصوص این فناوری اهمیت زیادی دارد. بنابراین در این پژوهش به شناسایی مداخلات سلامت همراه با تمرکز بر قابلیتهای عملکری آنها که میتواند در پیشگیری، تشخیص، خودمراقبتی و درمان کووید 19 از دیدگاه پرستاران کمک کنند، پرداخته شده است روش کار: مطالعه حاضر مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است که در سال 1399 بر روی 52 نفر از پرستاران در ایران انجام گرفت. نمونه گیری به صورت نمونه گیری آسان (در دسترس) بود. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق، پرسشنامه الکترونیکی محقق ساخته شامل 81 سوال و دارای شش بخش بود، بخش اول شامل اطلاعات دموگرافیک ارائه دهنده خدمت با 5 سوال، بخش دوم شامل میزان آشنایی با فناوری سلامت همراه در قالب یک سوال، بخش سوم تا ششم پرسشنامه به شناسایی قابلیتهای عملکردی سلامت همراه ومیزان کمک آنها درپیشگیری 19) سوال)، تشخیص 18) سوال)، درمان 22) سوال) و خودمراقبتی 16) سوال) بیماری کووید 19 میپردازد. سوالات قسمت سوم تا ششم به صورت طیف لیکرت 5 گزینهای بودند. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 5 نفرمتخصص انفورماتیک پزشکی تائید شد. جهت بررسی پایایی این پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 24 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمونهای تحلیلی (آزمون کولموگروف اسمیرونف و آزمون تی) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در این مطالعه %58 افراد زن و تحصیلات %76 افراد لیسانس و بالاتر بود. میزان آشنایی %67 از پرستاران با فناوری سلامت همراه متوسط و بیشتر بود. در مجموع پرستاران معتقد بودند که فناوری سلامت همراه بیشترین کمک را در حوزه خودمراقبتی (Mean=4.07, SD=0.53) و کمترین کمک را در حوزه تشخیص ((Mean=3.69, SD=0.56 کووید 19 میتواند داشته باشد. یافته ها در رابطه با نقش قابلیتهای سلامت همراه در پیشگیری، تشخیص، درمان و خودمراقبتی کووید 19، نشان داد که پایش و غربالگری افراد جامعه با استفاده از فناوری سلامت همراه جهت پیشگیری از بیماری بیشترین کمک (Mean=4.31, SD= 0.86) و ویزیت از راه دور جهت تشخیص بیماری کمترین کمک را (Mean=3.21, SD= 0.91) میکند. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد بیشترین کمک فناوری سلامت همراه در ابعاد پایش و غربالگری((Mean=3.92, SD= 0.50 و آموزش و تصمیم گیری (Mean=3.92, SD= 0,54) و کمترین کمک آن در بعد قابلیتهای جدید (پردازش تصویر، چت بات و...) (Mean=3.74, SD= 0.62)میباشد. بر اساس نتایج آماری ارتباط معنی داری بین میزان آشنایی پرستاران با فناوری سلامت همراه و سن و میزان تحصیلات مشاهده نگردید%p <0/05, CI=95نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد اگرچه تفاوتهای در نگرش پرستاران در خصوص استفاده از فناوری سلامت همراه در پیشگیری، درمان، خودمراقبتی و تشخیص بیماران کووید 19 وجود داشت اما در کل این افراد نگرش مثبتی نسبت به استفاده از این فناوری در چهار حوزه مذکور داشتند. نتایج این مطالعه می تواند برای توسعه دهندگان فناوری سلامت همراه و مدیران سازمانهای بهداشتی به منظور اولویت بندی و طراحی این فناوری ها در زمینه مدیریت بیماری کووید 19 مفید باشد.

کلیدواژه ها:

کووید 19 ، تشخیص ، درمان ، پیشگیری ، خودمراقبتی ، سلامت همراه