بررسی ماکزیمم شاخص فرسایندگی بارش در استان اصفهان

فرسایش خاک از جمله فرآیندهائی است که تاثیر نامطلوبی بر منابع آب و خاک کشور دارد . همه ساله عرصه وسیعی از کشور تحت شرایط فرسایش آبی و خاکی قرار گیرد و این سرمایه ملی از بین می رود . استان اصفهان از جمله استانهای مرکزی ایران است که تحت تاثیر فرسایش، بخصوص فرسایش بادی قرار دارد و همه سالها میلیونها تن خاک با ارزش زراعی از بین می رود . از طرفی رسوبات در بالادست حوزه های آبخیز سد زاینده رود وارد مخزن سد شده و عمرمفید آن را کاهش می دهد . یکی از مهم ترین عوامل در فرسایش آبی، عامل فرسایندگی باران است . باید در نظر گرفت که تاثیر شدت بارندگی همیشه به یک صورت نیست . برای بررسی تاثیر شدت بارندگی بر هدررفت خاک مطالعات زیادی صورت گرفته است و شاخصهایی نیز برای تعیین قدرت فرسایندگی خاک تعیین شده است . مناسبترین شاخص از نظر قدرت فرسایش دهی باران کاربرد انرژی جنبشی یا سینتیک قطرات باران است که تابعی است از شدت، مدت، وزن قطرات، قطر و سرعت آنها . ویشمایر و اسمیت بر اساس مطالعات لاوز و پارسونز رابطه زیر را ارائه نمودند : KE=11.87+8.73logI ( 1 که در آن I شدت بارندگی (mm/h) و KE انرژی سینتیک (J/m 2 .mm) است ( 3) و 5 و 12) هادسون شاخص را به عنوان شاخص فرسایش در نظر گرفت که برابر است KE>25 با مجموع انرژی جنبشی در پریودهایی ازبارندگی که درآن شدت بارندگی 25 میلی متر درساعت و یا بیشتر باشد . برای تشخیص چگونگی تغییرات پتانسیل فرسایش از اطلاعات فرسایش دهی می توان استفاده نمود . در بسیاری از کشورهای دنیا آمار باران نگاری به اندازه کافی در اختیار نیست و یا ایستگاههای باران نگار محدود و کم می باشند . در چنین شرایطی از ایستگاههای دارای آمار باران نگار استفاده نموده و پس از محاسبه شاخص فرسایندگی، . بین این شاخص و یکی دیگر از پارامترهای معمول بارندگی همبستگی ایجاد نمود و با استفاده از آن با روشهایی مانند معادلات رگرسیون، شاخص فرسایش پذیری را برای دیگر نقاط تعیین کرد (6 و 7 و 8 و 12) طی تحقیقات ویشمایر و همکاران (1955) مشخص گردید که بهترین تخمینگر میزان خاک از دست رفته، حاصلضرب انرژی جنبشی رگبار و شدت رگبار 30 دقیقه ای می باشد (5 و 9 و 10) هدف از انجام این تحقیق تعیین تغییرات ماکزیمم فرسایش بارش 30 دقیقه ای در استان اصفهان می باشد .