بررسی تاثیر مولفه های هوش اخلاقی بر آشفتگی اخلاقی در بین پرستاران بیمارستان های شهر دهلران

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق در زمره تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می گیرد. اطلاعات به روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه تلفیق شده؛ جهت سنجش مولفه های هوش اخلاقی با 20 گویه از پرسشنامه استاندارد لنیک و کیل (2007)، و جهت سنجش متغیر آشفتگی اخلاقی با 18 گویه از پرسشنامه استاندارد کورلی و همکاران (2001) در قالب مقیاس لیکرت از کلیه پرستاران بیمارستان های شهرستان دهلران جمع آوری شده است. نمونه ای متشکل از 115 نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری در این پژوهش نمونه گیری تصادفی ساده است. برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده های تحقیق از نرم افزارهای spss و smartpls3 استفاده شد. تحلیل یافته ها نیز بدین صورت بود که با توجه به آماره تی برابر با -25,445 ، راست گویی بر آشفتگی اخلاقی در سطح اطمینان 95 درصد تاثیر معکوس و معناداری دارد. با توجه به آماره تی برابر با -3,274 ، نتیجه می گیریم بخشش بر آشفتگی اخلاقی در سطح اطمینان 95 درصد تاثیر معکوس و معناداری دارد. و با توجه به آماره تی برابر با -5,84 ، نتیجه می گیریم دلسوزی بر آشفتگی اخلاقی در سطح اطمینان 95 درصد تاثیر معکوس و معناداری دارد. نتایج حاکی از تاثیر معکوس و معنی دار مولفه های هوش اخلاقی بر آشفتگی اخلاقی بوده است.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، آشفتگی اخلاقی ، پرستار ، بیمارستان های دهلران.