بازشناسی الگوهای معماری باغ-مزار سعدی با تکیه بر مطالعات تاریخی

نقش بناهای یادمانی همچون باغ مزارها ، حفظ حافظه تاریخی شهروندان و تداوم آن در بطن جامعه امروزی است. با غ مزارها گروهی از باغ های ایرانی هستند که در آنها گونه ای از باغ پیرامون یک مزار و یا آرامگاه و یا یک بنای یادمان را آراسته است. نظر به اینکه باغ مزارها یکی از ارزشهای فرهنگی ایران، از دیدگاه ملی و مذهبی است ؛ شناسایی ، حفظ و نگهداری آنها اهمیت بسیار دارد. یکی از مهم ترین و شاخص ترین این باغ مزار ها ، سعدیه شیراز است که در طی ادوار مختلف دستخوش تغییرات بسیار زیاد و چشمگیری شده است اما همواره در بین مردمان ایران زمین جایگاه شامخ خود را حفط کرده است. بنای اولیه آرامگاه مربوط به قرن هفتم هجری قمری و مصادف با درگذشت شیخ می باشد که به خواسته وی در خانقاهش کنار قنات گازران ، محل کنونی سعدیه دفن میشود. در زمان سلطنت کریم خان و پایتختی شیراز مقبره ای در خور برای این شاعر پرآوازه ایران زمین ساخته میشود و در نهایت درسال 1329 توسط انجمن آثار ملی ایران و با طراحی مهندس محسن فروغی ساختمان امروزی آرامگاه شکل می گیرد. هدف از این پژوهش بررسی چگونگی پیدایش و تحلیل سیر تحول معماری بنا و محوطه آرامگاه سعدی شیراز و هم چنین بازشناخت بنای حوض ماهی است. در این راستا پژوهش حاضر از راهبرد »مورد پژوهی« و روش تحقیق توصیفی-تحلیلی ، با مطالعه اسناد و منابع کتابخانه ای موجود پیرامون این آرامگاه آغاز و با تکیه بر روش پیمایشی به مستندسازی و برداشت داده های میدانی میپردازد.

کلیدواژه ها:

باغ مزار ، آرامگاه سعدی ، سیر تحول