ارزیابی زیست محیطی کلان شهر اصفهان با رویکرد شهر سبز

کلان شهر اصفهان به دلیل دارا بودن اقلیم خشک و نیمه خشک و سکون هوا در نیمی از روزهای سال،تقاضای فزاینده سکونت و فعالیت،گردشگرپذیری،توسعه شتابان فیزیکی،وجود صنایع سنگین در حریم شهر با توجه به نقش مهم و کلان شهر بودنش،با معضلات زیست محیطی متعددی نظیر آلودگی هوا،افت سطح آبهای زیر زمینی ،کاهش کیفیت آبهای سطحی و زیر سطحی،قرسایش خاک و نظایر اینها روبرو است. این مقاله به بررسی وضعیتزیست محیطی کلان شهر اصفهان در چارچوب رویکرد شهر سبز پرداخته است.پژوهش حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش از نوع توصیفی-تحلیلی است.گرداوری داده ها با روش اسنادی،کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است.در این پژوهش جهت تایین شاخص های شهر سبز از روش دلفی و بررسی وضعیت زیست محیطی کلان شهر اصفهان با بهره گیری از تلفیق چارچوب فشار-وضعیت-پاسخ با مدل تصمیم گیری چند معیاره صورت پذیرفت.نتایج این پژوهش حاکی از آن است که کلان شهر اصفهان بر اساس شاخص های شهر سبز در مولفه هوا در سال 1390 ،در مولفه آب در سال 1387 و در مولفه آب در سال 1386 ،از مطلوب ترین وضعیت خود برخوردار بوده است،اما کلیه مولفه ها در سالهای اخیردر ناپایدارترین وضعیت خود قرار داشته اند.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، شهرسبز ، توسعه پایدار ، تصمیم گیری چند معیاره ، اصفهان