بررسی حذف فتوکاتالیستی رنگ متیلن بلو با استفاده از اکسید منیزیم (MgO) نشان دهنده شده بر روی زئولیت کلینوپتیلولیت

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 415

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHNANO01_061

تاریخ نمایه سازی: 2 اسفند 1399

چکیده مقاله:

در این پژوهش، بررسی عملکرد تخریب فتوکاتالیستی، زئولیت کلینوپتیلولیت و MgO بر روی آلاینده ی متیلن بلو انجام شده است. در ساختارهای مذکور از روش کلسیناسیون استفاده گردید. با توجه به اینکه تحقیقات جنبه بنیادین دارد؛ اهداف این پژوهش بررسی بالا بردن درصد تخریب و حذف آلاینده ها، بهبود فرایند تصفیه ای، بالا بردن کارایی فتوکاتالیست ها و میزان کارایی و توان MgO و زئولیت کلینوپتیلولیت به عنوان فتوکاتالیست است. با توجه به رشد روزافزون جمعیت شهری و صنایع مختلف، میزان ورود آلودگی های خانگی و صنایع به آب های سطح و زیرسطحی روز به روز در حال افزایش است. برای جلوگیری از گسترش انواع آلودگی در سطح کره زمین دانشمندان مختلفی در اقصی نقاط جهان بر روی تصفیه پساب ها و فاضلاب های خانگی و صنعتی متمرکز شده اند و تاکنون روش های مختلفی در سطح تحقیقاتی و عملیاتی توسعه یافته است. جهت انجام تست فتوکاتالیستی از راکتور فتوکاتالیستی استفاده می کنیم. ابتدا مقدار ۴۰۰ میلی لیتر محلول آلاینده ppm۲۰ متیلن بلو را درون راکتور ریخته شد، و سپس ۱ گرم از ماده کاتالیست اضافه شد و بر روی همزن مغناطیسی قرار گرفت. نمونه اولیه را ۳۰ دقیقه بعد از شروع اندازه گیری اضافه شد و بر روی همزن مغناطیسی قرار گرفت. نمونه اولیه را ۳۰ دقیقه بعد از شروع اندازه گیری شد تا میزان تخریب به دست آمده است. حال برای شروع عملیات فتوکاتالیسیت از دو لامپ UV و هر کدام به وان ۶ وات استفاده شد تا حذف آلاینده صورت گیرد. در طی فرایند به فواصل زمانی ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ دقیقه نمونه گیری و سانترفیوژ شد تا برای آنالیز اسپکتروفتومتر مورد بررسی قرار گیرد. آنالیز اسپکتروفتومتر UV-Visible مورد بررسی قرار گرفت. بررسی میزان تخریب فتوکاتالیستی رنگ در این ترکیب با انجام آزمایش های متعدد انجام گردیده و سپس مقادیر بهینه برای هر یک از متغیرها محاسبه شد. درص تهریب بیشینه در مقادیر فتوکاتالیست و PH به ترتیب ۱ گرم و ppm۱۰ در زمان ۱۲۰ دقیقه، ۹۹/۴۱ درصد به دست آمده است.

نویسندگان

آرزو رستمی آهنگر کلایی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز دانشگاه سمنان

محسن مهدی پور قاضی

دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه سمنان