بررسی رمان دورا برودر براساس نظریۀ ژنت

دورا برودر اثر شاخص پاتریک مودیانو، نویسندۀ فرانسوی عصر حاضر است. در این اثر مودیانو با به­تصویرکشیدن وضعیت تبعیدشدگان در طول جنگ و جستجوی دختر جوانی به نام دورا، زندگی او را به دقیق­ترین شکل ممکن روایت می­کند. وی با تداعی خاطرات گذشتۀ خویش در شرایط بحرانی جنگ و دوران اشغال فرانسه و با پیوند زدن زمان حال به گذشته، رمانی منحصربه‌فرد می­آفریند. آنچه مایۀ تمایز این رمان با دیگر آثار هم‌عصرش می­شود، نحوۀ روایت آن است. نوشتار حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، رمان دورا برودر را از دیدگاه منتقد ساختارگرای فرانسوی، ژرار ژنت تحلیل می‌کند و به نحوۀ عملکرد روایت و ویژگی­های زمانی آن می‌پردازد تا نقش عنصر زمان در شکل‌گیری روایت داستان و ارتباط بین گذشته و حال را در فرآیند رویدادها تبیین نماید. به همین منظور بعد از معرفی اثر با شرح و تکیه بر نظریه­­های روایت­شناسی ژنت؛ زمان، نظم و ترتیب، تداوم، بسامد، رمان تحلیل می­شود. به ‌موازات بررسی این مقوله نگاهی اجمالی به مضمون، سبک و سیاق نوشتار نویسنده نیز خواهیم داشت. هدف اصلی این مقاله، بررسی کارکرد عنصر زمان در روایت اثر است. مهم‌ترین یافتۀ این پژوهش، حاکی از آن است که عنصر زمان نقش بسزایی در روایت ایفا می‌کند و نویسنده با تکیه بر بازی‌های زمانی و مرور خاطرات گذشتۀ خویش به شیوه‌ای هنرمندانه زمان حال را به گذشته پیوند می‌زند.  

کلیدواژه ها:

رویداد ، راوی ، روایت ، زمان ، شخصیّت داستان ، گذشته و حال