تاثیر تفکر سیستمی بر بهبود عملکرد سازمانی در یگانهای نظامی

ارتقاء عملکرد همواره یکی از چالش‌های اصلی سازمان‌های بخش خصوصی و دولتی بوده است. در این زمینه، یکی از رویکردهای راهبردی سازمان‌ها برای دستیابی به عملکرد بالا و نیل به موفقیت‌های چشمگیر، توجه به توسعه تفکر سیستمی در سازمان است. از این رو این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تفکر سیستمی و ابعاد آن شامل سلسله‌مراتب، هم‌پایانی و چند‌پایانی، کل‌نگری، وابستگی اجزا مبهم و ارتباط محیطی بر بهبود عملکرد سازمانی انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی بوده و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری شامل کارکنان یکی از نیروهای نظامی می باشد که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای 341 نفری از آنان انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه62 سوالی شامل دو مولفه عملکرد سازمانی و تفکر سیستمی جمع‌آوری شد. این داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی، آزمون کولموگروف -اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که تفکر سیستمی و هر یک از ابعاد آن بر بهبود عملکرد سازمانی تاثیر معناداری دارد و بر این اساس متغیر تفکر سیستمی روی هم رفته توانسته است 45 درصد از بهبود عملکرد سازمانی را پیش‌بینی کند.

کلیدواژه ها:

Organizational Performance ، System Thinking ، Hierarchy of Attorneys ، عملکرد سازمانی ، تفکر سیستمی ، سلسله مراتب وکل نگری